Στη μνήμη των Οικονομικών Αυτόχειρων του καθεστώτος Παπανδρέου και των πριν από αυτόν. (Αναδημοσίευση)

Αρχική δημοσίευση στο:  http://fotisthalassinos.blogspot.com/

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν φτιαγμένο από κόκαλα ανθρώπων. Μία τέλεια συμμετρική κατασκευή στημένη στο κέντρο της μεγαλύτερης πλατείας της πόλης, φτιαγμένη απο την ολοκληρωτική αποδόμηση των μικρότερων και εξίσου τέλειων συμμετρικών φυσικών κατασκευών των σκελετών και των συναρμοσμένων οστών των ασκεπών νεκρών της πόλης. Ήταν εκεί, πάνω στο ακόμη αφώτιστο δέντρο, τα κόκαλα του αυτόχειρα της Διδότου. Είχε ξεσπιτωθεί, χρωστούσε παντού, και με το κοστούμι και τη γραβάτα εργασίας βγήκε στους δρόμους. Ξέπεσε σε ζητιάνο. Είχε γεμίσει η πόλη με ζητιάνους. Αυτός όμως δεν άντεξε. Κουβάλαγε τα χρέη του μέσα στη φοβισμένη του ψυχή. 

Μία νύχτα του Αυγούστου του 2011, στην καρδιά της οικονομικής δικτατορίας του πρωθυπουργού, ακόνισε με δυνατές κλαγγές πάνω στον τοίχο το ξίφος που του 'χε χαρισμένο η γυναίκα του. Είχανε πάρει διαζύγιο όταν ο άντρας βυθιζόταν σε μια άβυσσο κατάθλιψης και δεν μπορούσε να φροντίσει τα παιδιά του. Σαν να 'ξερε που θα 'φτανε είχε κρατήσει απ' το σπίτι του το όπλο του θανάτου του. Έκανε χαρακίρι όπως ο Γιούκιο Μισίμα. 

Ο αυτόχειρας της Διδότου θαύμαζε τον Ιάπωνα συγγραφέα και ήξερε τα πάντα για την αυτοκτονία του. Την ίδια μέθοδο επέλεξε και για το δικό του θάνατο στην μεγάλη πόλη της Ελλάδας του 2011. Κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να τον θάψει. Σάπισε στο ψυχικό του απάγκιο με τον πιο ειδεχθή τρόπο. Τον φάγανε αγριεμένα υποσιτισμένα σκυλιά και αρουραίοι που έβγαιναν απο τα υπόγεια του μεγάλου κυβερνητικού κτηρίου. 

Φώτης θαλασσινός/αθήνα

Δεν Πληρώνουμε, Δαγκώνουμε (ΙΙ)

Το δανείστηκα από τον Αναρχογατούλη (http://anarhogatoulis.blogspot.com /)

Δεν πληρώνουμε ! Μια κραυγή που ηχεί όλο και πιο δυνατά σε κάθε πόλη, χωριό, γειτονιά, σπίτι, χώρο δουλειάς. Μια κραυγή που έκανε τους άλλους να φρυάξουν. Από τους τοκογλύφους και τα εδώ εγκάθετα παχύδερμά τους, μέχρι τους τραπεζίτες, τους θεσμικούς αναλυτές, τους ψιττακούς δημοσιογράφους των. Και ανέθεσαν στο πρωθυπουργεύον ανδρείκελο να μας κουνήσει το δάκτυλο, απειλώντας μας με παύση πληρωμής μισθών και με πρόσθετα μέτρα τιμωρίας μας. 

Μας ανήγγειλε χθές το ευτραφές δουλικό ότι όποιο μέτρο δεν αποδίδει, πάραυτα θα συμπληρώνεται με κάποιο άλλο, πιο επαχθές, πιο βάρβαρο. Και ήδη προσέτρεξε να συμπληρώσει τα μέτρα της περασμένης εβδομάδας με νέα, πιο "αποτελεσματικά", όπως αυτό του μαστιγώματος όποιου δεν καταναλώνει.

Έχει κανείς αμφιβολία για ποιόν δουλεύει ο κ. Μπένυ και η κυβέρνησή του ; Έχει κανείς αμφιβολία ότι αν δεν είχε τις πλάτες των ισχυρών εντολέων του και τις ανάλογες απολαβές, δεν θα είχε καν τα κότσια να εμφανίζεται θρασύτατος στις οθόνες μας, στη Βουλή, μπροστά ακόμα και στον καθρέφτη του ;  

Χέρι που δεν πληρώνει, θα κόβεται, ξεστόμισε πριν λίγο καιρό. Και έκτοτε, η φύση φρόντισε να τον προικίσει και με τα ανάλογα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά. Τον είδατε χθές στη συνέντευξη: Σκαιός, βλοσυρός, σχεδόν παραμορφωμένος για τις ανάγκες μιας γκροτέσκο σκηνοθεσίας ενός έργου με ζοφερό τέλος. 

Το τρομώδες ύφος του κυρίου Βενιζέλου δεν είχε να κάνει με την (επικαλούμενη) αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων. Είχε  να κάνει με τον Φόβο του(ς) μπροστά στη γενίκευση μιας μαζικής άρνησης πληρωμών στα αφεντικά του. Διότι ξέρει τους αριθμούς, γνωρίζει την αλήθεια. Διότι ξέρει - και πρέπει όλοι να ξέρουμε -  ότι  τα έσοδα τους κράτους αρκούν να καλύψουν όλες του τις δαπάνες, εκτός αυτές των αναγκών των τοκογλύφων και της λειτουργίας ενός παρακράτους που έχει στηθεί.

Και όπως, κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου οι Άγγλοι αποικιοκράτες άρπαζαν ένα μεγάλο μέρος της σοδειάς ρυζιού της  Ινδίας ή οι Γερμανοί κατακτητές λεηλατούσαν τη σοδειά της σταφίδας στη Δυτική Πελοπόννησο (με την καθοδήγηση διάσημου πριν το θάνατό του μεγαλοεπιχειρηματία μας), έτσι και σήμερα οι νέοι κατακτητές απλώνουν το χέρι τους στα ταμεία της χώρας, εκτονώνουν τις ορέξεις τους στις τσέπες μας και στη ζωή μας.

Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό οι δαπάνες μισθοδοσίας και συντάξεων-επιδομάτων αγγίζουν τα 20 δίς, ενώ τα έσοδα τους κράτους προϋπολογίσθηκαν στα 54 δίς (θα αγγίξουν όμως τα 50 δίς). Μένουν άλλα 30 δίς για την κάλυψη των υπολοίπων δαπανών τους κράτους. Το έλειμμα που επικαλούνται κάθε χρόνο δεν είναι παρά οι απαιτήσεις των τοκογλύφων και οι δαπάνες συντήρησης του παρακράτους (Μ.Κ.Ο, αμοιβές εξαγοραστέων δημοσιογράφων, αμοιβές εξαγοράς συνειδήσεων και ψήφων βουλευτών, αμοιβές και χορηγείες σε υψηλούς προστάτες, χορηγείες σε άπορους βιομήχανους και τραπεζίτες και κάτι τι για τους πρωταγωνιστές αυτής της βαρβαρότητας).

Πώς άραγε χθές για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκε η αρραγής ενότητα της κυβερνητικής πλειοψηφίας στη Βουλή ;  Δεν πάει ο νούς σας σε τίποτα πονηρό ; Είναι τα αργύρια ; Είναι ο φόβος μπροστά σε έναν εκβιασμό ; Εϊναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ; Είναι ο φόβος ενός οριστικού και αμετάκλητου εξοστρακισμού των από την κοινωνία, που αργά ή γρήγορα θα έλθει ; Οι 154 και οι επίδοξοι που καραδοκούν να πάρουν τη θέση τους, οι άλλοι  οι δορυφόροι της κυβερνητικής πλειοψηφίας έχουν κάτι κοινό που τους ενώνει κάθε φορά. Το φόβο ! 

Φόβος και τρόμος λοιπόν ! Μια εξουσία ταγμένη στο να σπέρνει φόβο στους πολίτες της, μπορεί να πέσει η ίδια θύμα των  μεθοδεύσεών της, θύμα των όπλων της. Το πιστόλι και πυροβολεί, αλλά ενίοτε, και μπροστά στον πανικό, εκπυρσοκροτεί.

Όταν λοιπόν εγώ, εσύ, εσείς, όλοι μαζί αρνηθούμε να πληρώσουμε τα χαράτσια τους, αρνηθούμε τη σχέση δουλείας που θέλουν να μας επιβάλλουν, αρνηθούμε την υποστολή της σημαίας της αξιοπρέπειάς μας και της ελευθερίας μας, τότε θα έχει επέλθει το μοιραίο, για αυτούς και όχι για μας.

Μπορεί κανείς να φανταστεί μια στάση πληρωμών όσον αφορά μισθούς και συντάξεις του κράτους έστω και για ένα μήνα ; Ας υποθέσουμε ότι γίνεται και ας φανταστούμε τη μέρα εκείνη, που δεν θα βρείτε στο λογαριασμό της μισθοδοσίας σας λεφτά.  Τι θα πάθετε ; Δεν θα έχετε λίγα λεφτά να αγοράσετε τα αναγκαία  του ενός μηνός ;  Δεν θα έχετε λεφτά να πληρώσετε τους λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑ.., Κινητής τηλεφωνίας, Ενοικίου, Κοινοχρήστων, Δόσεις δανείων, Τέλη και φόρους, δίδακτρα σχολείων, αγορές φαρμάκων ;

Υπολογίστε τα αναγκαία και θα διαπιστώσετε ότι αυτά που οφείλετε να πληρώσετε για τις ανελαστικές σας και απαραίτητες για την επιβίωσή σας δαπάνες είναι ένα ελάχιστο μέρος των εισοδημάτων σας. Μάλιστα αν υπολογίσουμε ότι και από αυτές τις ανελαστικές δαπάνες σχεδόν το ένα τέταρτο είναι φόροι και δασμοί, το ποσό που σας αφορά άμεσα είναι το ένα δέκατο του μισθού σας. Αυτός εν τέλει, με μια άλλη προσέγγιση, είναι και ο πραγματικός σας μισθός. Μια αναγκαστική λοιπόν εκ μέρους σας στάση πληρωμών και μια αντικαταναλωτική και λυτρωτική διαχείριση είτε των εισοδημάτων σας, είτε των τυχόν αποταμίευσεών σας, είτε τέλος της ενδεχόμενης βοήθειας από έχοντες φίλους και συγγενείς, μπορείτε να επιζήσετε περισσότερο από έναν μήνα. 

Να υπολογίσουμε ακόμα ότι μια στάση πληρωμών σας δεν θα έχει συνέπειες μόνο σε αυτούς που περιγράψαμε αλλά σε όλο το φάσμα της οικονομίας. Μη πληρώνοντας το ενοίκιο, μη καταναλώνοντας πέραν των αναγκαίων, μην πληρώνοντας τα κοινόχρηστα, αποσύροντας αναγκαστικά τις τυχόν καταθέσεις σας από τις τράπεζες, παρασύρετε την οικονομία τους και τους νόμους της σε ένα χάος. Διεθνώς δε,  μια τέτοια άρνηση πληρωμών θα έχει πολλαπλές συνέπειες. Αυτό είναι που τους κάνει να τρέμουν ! Το ότι εσείς μπορείτε (και αυτή είναι η δύναμή σας) να επιζήσετε, έχοντας κάνει το πρώτο βήμα στην πορεία μιας νέας απελευθέρωσής σας. Αυτοί που δεν θα επιζήσουν είναι οι ΑΛΛΟΙ, όχι σαν φυσικές υποστάσεις (τούτο το έχουν άλλωστε απαρνηθεί) αλλά σαν θεσμικοί ταγοί μιας βαρβαρότητας.

Τον Φόβο και το  Χάος που θέλησαν να μας επιβάλλουν με την επιχειρούμενη θεσμική κατοχύρωση της ασύστολης κερδοφορίας των κεφαλαίων, μπορούμε να τους τα επιστρέψουμε. Και τότε δεν θα χάσουν μόνο αυτά που μας δάνεισαν, αλλά θα χάσουν μαζί και την εξουσία πάνω στις ζωές μας. Το Δεν Πληρώνω δεν είναι απλά μια οικονομική και πολιτική πρόταση. Δεν είναι μια σπασμωδική αντίδραση ενός κομματιού της κοινωνίας που αλλοιθωρίζει ιδεολογικά προς μια κατεύθυνση. Είναι άρνηση του εμπαιγμού, άρνηση ξεπουλήματος της πατρίδας μας, άρνηση υποταγής στους κατακτητές μας. Είναι στάση και επιλογή ζωής, είναι όρος επιβίωσης για τον καθένα μας.

Δεν Πληρώνουμε, δαγκώνουμε !

Οι Κότες έχουν μια εθνική αποστολή..

Κάλλιο μια μέρα κόκορας, παρά πέντε μέρες κότα λέει μια παροιμία.

Όχι πέντε, αλλά εδώ και καιρό κακαρίζουν οι κότες στο μεγάλο μας κοτέτσι. Άλλες γιατί θέλουν οφίτσια, άλλες γιατί φοβούνται το μέλλον τους, άλλες από κεκτημένη συνήθεια (κουσούρι της αντιπολίτευσης στον κόκορά τους).

Οι κότες κακαρίζουν μα ο κόκορας λαλεί. Αυτός αποφασίζει ακόμα και για τον αν αύριο μπούν στην κατσαρόλα να γίνουν σούπα γλασέ. Μοιάζει το κοτέτσι ανδροκρατούμενο, οχυρό απόρθητο.

Πριν καιρό κάποιες κακάριζαν τόσο δυνατά που έφτασε να τις πιστέψει μέχρι και το αφεντικό του κοτετσιού. Φέρανε έναν νέο-παχουλό κόκορα μπάς και τους κοπεί το κακάρισμα. Αυτό προκάλεσε μια σύγχιση στο κοτέτσι, αλλά γρήγορα ξεπεράστηκε και έτσι όλα επανήλθαν στην κανονικότητα...

Ακόμα βέβαια δεν έγινε ανασχηματισμός να δούμε ποιές κότες προήχθησαν σε αρχι-κότες, αλλά και ποιές θα καταλήξουν στην κατσαρόλα του αφεντικού. Όλες όμως -τελευταία στιγμή- δείξαν υπευθυνότητα, όπως θα δείξουν και σήμερα.

Σήμερα ψηφίζουν για να μην πτωχεύσει το κοτέτσι ! Προσπαθούν δηλαδή να μας πείσουν πάλι για την εθνική τους αποστολή, οι κότες  ...

Παρατηρώντας τες όμως διαπιστώνω μία αλλοίωση στα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά, σαν να παραμορφώθηκαν δηλαδή σε κάτι άλλο. Σε κουρούνες, σε καρακάξες, θα σας γελάσω. Και κεί που περίμενα να κάνουν αυγά (τόσο χρήσιμα την σήμερον ημέρα) διαπιστώνω ότι ούτε το αφεντικό τους νοιάζεται για την εκ φύσεως αποστολή τους...

Αυτό μας έλειπε, να τρέφουμε κότες για να ψηφίζουν. Αν σας βρεθούν επομένως λίγα αυγά, ρίξτε τα στις κότες, κατακέφαλα !.

Ο καταλληλότερος υπουργός..

Ποιά είναι τα απαραίτητα προσόντα ενός υπουργού ;

-Να είναι πιστός και υπάκουος στον πρωθυπουργό και στα αφεντικά του (κάθετη αφοσίωση).

-Να εκτελεί άμεσα και με ακρίβεια τις εντολές του πρωθυπουργού και των αφεντικών του.

-Να ξεχνάει τι είπε χθές, ή πριν μια ώρα.

-Να υπόσχεται στους κατώτερούς του μόνον αυτά που δεν πρόκειται να κάνει.

-Να δέχεται τα φιλοδωρήματα που του προσφέρονται.

-Να έχει καταθέσεις στην Ελβετία.

-Να διαθέτει τουλάχιστον 12 εταιρείες offshore.

-Να διαθέτει αυλή τουλάχιστον 300 κολάκων.

-Να διαθέτει μέρος των φιλοδωρημάτων του για εξαγορά δημοσιογράφων.

-Να είναι απαθής στις αποδοκιμασίες των ψηφοφόρων του.

-Να δέχεται τα γιαουρτώματα άνετος, γελαστός και ψύχραιμος.

-Να μην υποβάλλει ποτέ παραίτηση.

 -Να μην παραιτείται ποτέ από την ιδέα να γίνει πρωθυπουργός.

-Να δέχεται πρόθυμα την αντικαταστασή του από κάποιον ικανότερο με τα ως άνω προσόντα.

Άλλα 

-  (κενό για να το συμπληρώσετε)

-  (κενό για να το συμπληρώσετε)

-  (κενό για να το συμπληρώσετε)

-  (κενό για να το συμπληρώσετε)

Εικόνες από το μέλλον...

κάντε ΚΛΙΚ πάνω στη φωτογραφία να τη δείτε καλλίτερα

ΥΓ: σκιτσογράφος δεν είμαι, είμαι όμως αδέξιος σε κάθε τι περί τα εικαστικά.

Τον Γκιόργκο τον σκιτσάρισε ο Φωκίων Δημητριάδης εδώ και μερικές δεκαετίες...

Του Τετραγωνικού το Κάγκελο (αναδημοσίευση)

αν εγώ δεν πληρώσω τη ΔΕΗ θα μείνω χωρίς ρεύμα

αν εγώ κι εσύ δεν πληρώσουμε τη ΔΕΗ θα μας το κόψουν

αν μια συνοικία δεν πληρώσει τη ΔΕΗ θα το σκεφτούν για να το κόψουν

αν μια πόλη δεν πληρώσει τη ΔΕΗ πιθανόν να συζητηθεί

αν η μισή χώρα δεν πληρώσει τη ΔΕΗ σαφώς και δεν θα κόψουν τίποτα

αν όλη η χώρα δεν πληρώσει τη ΔΕΗ κάτι θα αλλάξει

γιατί δε θα συμφέρει την "αγορά" να κλείσει η ΔΕΗ....

υγ: ας ενημερώσει όποιος μπορεί για να το πω στις κότες

πόσα αυγά, πηδήματα του κόκορα και κουτσουλιά πάει το τετραγωνικό για το κοτέτσι;

αναρτήθηκε από μαμούφι (http://mamoufi.blogspot.com/ )

Άνθρωποι στα σκουπίδια

 Σκίτσο του Στάθη, Ελευθεροτυπία

Ο Τόμας Μάλθους ήδη από τον 18ο αιώνα είχε προδιαγράψει τη διαδρομή και το τέλος κάθε πληβείου της εποχής του και της εποχής μας. Συγγράφοντας το εφιαλτικό σενάριο Μελέτη επί της Αρχής του Πληθυσμού, περιέγραψε με ωμό τρόπο το μέλλον των κοινωνιών σε μια επόμενη φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού, περιέγραψε με κυνισμό τα ουσιώδη στοιχεία της παράνοιας και της κτηνωδίας που υπάρχουν μέσα στο αίμα και στις λειτουργίες του.

Σύμφωνα με τον Μάλθους πρέπει να αρχίσει ο έλεγχος του πληθυσμού της γης με την εκκαθάριση των κατώτερων ανθρώπων οι οποίοι αποτελούν τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Και αυτό γιατί ο πληθυσμός της γής αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, ενώ τα αγαθά με αριθμητική.

Φυσικά αυτό διαψεύδεται σήμερα από την πραγματικότητα. Ο υπερ-πληθυσμός (κατά τον Μάλθους) παρείχε στο κεφάλαιο την ευκαιρία όχι μόνο να αυξήσει την παραγωγή αγαθών  σε κλίμακα τερατώδη και με ρυθμό που έπρεπε να εφευρεθεί ο καταναλωτισμός για να μπορέσουν να απορροφηθούν (τουτέστιν να βρούν αγοραστές τα προϊόντα του), αλλά παρείχε παράλληλα και τη δυνατότητα να μειώνει την αμοιβή της εργασίας κατά το δοκούν, εκμεταλλευόμενο πότε την υποανάπτυξη και πότε τις ευκαιρίες που του παρείχε η εξουσία όπου γής.

Εν τούτοις, υπάρχουν σήμερα κήρυκες αυτού του μαλθουσιανού "ευαγγελίου". Ένας από αυτούς, ο αμερικανός Paul Elrlich, απόγονος και αναβιωτής του Μαλθουσιανού μοντέλου ανάλυσης. Σύμφωνα με τη νεώτερη διατύπωση των μαλθουσιανών ιδεών (βιβλίο του Paul Elrlich Η Βόμβα του Πληθυσμού) κάθε κακό που συμβαίνει σήμερα στον κόσμο οφείλεται στον υπερπληθυσμό. Όπως η πείνα, οι πόλεμοι, οι ασθένειες, η μετανάστευση, ακόμα και η καταστροφή του περιβάλλοντος. Όχι, η τελευταία δεν οφείλεται στην υπερεκμετάλλευση των πόρων του πλανήτη για την παραγωγή άχρηστων - πλην καταναλώσιμων σκουπιδιών.

Ένας ακόμη κρυφός θιασιώτης της θεωρίας του Μάλθους, ο δικός μας κ. Θ. Λιανός τυχαίνει να κατέχει τη θέση καθηγητού Πολιτικής Οικονομίας σε πανεπιστήμιο της χώρας, είναι δε τακτικός καλεσμένος ενημερωτικών περί την οικονομική κρίση εκπομπών μνημονιακών καναλιών.

Έγραφε λοιπόν ο κ. Λιανός σε άρθρο του στο Βήμα τον Οκτώβριο του 2009 (τυχαίο ;):

Αυτό όμως δεν εμποδίζει τον κάθε πολίτη να έχει τη δική του άποψη. Σε μένα φαίνεται λογικό ότι, ανεξαρτήτως αν ο πληθυσμός έχει πλησιάσει ή υπερβεί το μέγεθος που οι πόροι της Γης μπορούν να υποστηρίξουν, η αύξηση του πληθυσμού δεν έχει κανένα ευεργετικό αποτέλεσμα στις συνθήκες διαβίωσής μας. Αντίθετα, πιστεύω ότι υπό ορισμένες προϋποθέσεις, η μείωση του πληθυσμού θα είχε θετικά αποτελέσματα. 

Και συνεχίζει: Είναι πολύ πιθανόν στο μέλλον, όταν οι πληθυσμιακές πιέσεις γίνουν ακόμη πιο έντονες, να εμφανισθούν αυθόρμητα ή να δημιουργηθούν βάσει σχεδίου μηχανισμοί σταθεροποίησης ή μείωσης του πληθυσμού. Πάντως, αν εμείς δεν κάνουμε αυτό που πρέπει με τρόπο συστηματικό και ανώδυνο, θα το κάνει η φύση με τρόπο βίαιο και επώδυνο.

Φθάσαμε λοιπόν στο ζητούμενο: Η φύση θα ..αναλάβει να λύσει με τρόπο βίαιο το ζήτημα. Και αν η φύση αρνηθεί να εκτελέσει τις διαταγές του κ. Λιανού ; Πως να πείσεις τη φύση να μην αναπαράγεται ; Έχουμε ήδη ένα ιστορικό προηγούμενο ανταρσίας της φύσης πάνω στο θέμα μας: Στην Κίνα χρειάστηκε να επιβληθεί ο δρακόντειος νόμος του ενός παιδιού ανά οικογένεια για να συγκρατηθεί η αύξηση του πληθυσμού. Αυτό στην ουσία υπονοεί ο κ. Λιανός και οι συνοδοιπόροι του ; 

Η Στείρωση, σωματική για τον έλεγχο του υπερπληθυσμού και η πνευματική για τον έλεγχο των ανθρώπων είναι σαν μέσο βαθειά εντυπωμένη στα μυαλά των ταγών της νέας σταυροφορίας του καπιταλισμού. Και όπου δεν επαρκεί το μέτρο της στείρωσης, αναλαμβάνει η βία με τη μορφή πολέμων, η τεχνική έλλειψη τροφίμων, η οικονομική εξαθλίωση κρατών και κοινωνιών να συμπληρώσουν τα μέτρα για την επίτευξη του στόχου: Εξόντωση του συνόλου της περιττής ανθρωπότητας. 

Από τις πολυεθνικές και τους δολοφονικούς μηχανισμούς τους, από τις κυβερνήσεις τους, από τους οικονομικούς τρομοκράτες, από τους δολοφόνους του περιβάλλοντος, από τους δολιοφθορείς της συνείδησής των κοινωνιών. Η ιστορία των λαών, οι κοινωνικές κατακτήσεις, η πνευματική τους δημιουργία, ισοπεδώνονται ή διαγράφονται βίαια από τα ..ιεραπόστολους του «ανώτερου Θεού» των Μπούς, Ρέηγκαν, Θάτσερ, και εν γένει των αποφοίτων της Σχολής του Σικάγου.

Οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται σαν σκουπίδια για τις χωματερές. Γιατί πλέον η παραγωγή δεν απορροφάται είτε λόγω της συμπίεσης των μισθών, είτε γιατί η ίδια πλεονάζει και θα έπρεπε αυτή να οδεύσει για τα σκουπίδια. Τεχνιέντως, παράγουμε περισσότερα από όσα μπορούμε να καταναλώσουμε, αλλά στον τομέα της διατροφής πολύ λιγότερα. Εύφορες εκτάσεις καταστρέφονται ή υπονομεύεται η παραγωγή τους μέσω των μεταλλαγμένων και των νέων ασθενειών που εφευρίσκουν οι πολυθενικές τύπου Μοσάντο, η αλυσίδα διάθεσης των παραγομένων υπηρετείται από εντεταλμένους δολοφόνους, οι τιμές καθορίζονται στα χρηματιστήρια-κρεματόρια των λαών.

Στον καιάδα λοιπόν ! 

Η εργασία που στους πρώϊμους αιώνες του καπιταλισμού αποτελούσε πηγή κερδών για τον ίδιο, φαίνεται να περνά σε δεύτερη μοίρα. Όσο ήταν απαραίτητη στους καπιταλιστές για την παραγωγή, την αποκομιδή κερδών και την απορρόφηση των προϊόντων τους, αποτελούσε και μέσον αντίστασης των εργαζομένων, μέσο επιβίωσης αλλά και εφαλτήριο ενόρασης για έναν άλλο κόσμο. Η σχεδιαζόμενη μείωση της παραγωγής για το λόγο ότι δεν αποτελεί πλέον την αιχμή του δόρατος της κερδοφορίας των οικονομικών ελίτ (το χρηματιστήριο και εν γένει η χρηματιστική οικονομία πήραν τα ηνία της κερδοφορίας του κεφαλαίου) και για το λόγο ότι η μείωση της κατανάλωσης σχεδιάζεται σαν αναπόφευκτη, αποτελούσε στη δεκαετία του 80 εκ πρώτης όψεως μια αντίφαση προς την ουσία του καπιταλισμού. Μια αντίφαση που έπρεπε να παρακαμφθεί με βίαιο τρόπο. Η "φυγή προς τα εμπρός" από τα τέλη της δεκαετίας του 80 αποτελούσε μια αναγκαία εκτροπή από τους παραδοσιακούς κανόνες του. Μπροστά στο θανάσιμο δίλημμα της κατάρρευσής του ή της αντεπίθεσης στις κοινωνικές δυνάμεις, επέλεξε το δεύτερο, εφαρμόζοντας ανοικτά μέσα του οργανωμένου εγκλήματος. Προφανώς ο ανησυχών κ. Λιανός δεν είναι ενήμερος επ' αυτού.

Ποιός νάναι άραγε αυτός ο βίαιος και επώδυνος τρόπος ; Μπορεί ο καθένας να τον φανταστεί και να τον περιγράψει. Θα μπορούσε να ήταν ή συστηματική εξόντωση πληθυσμών με ιδιαίτερα φυλετικά χαρακτηριστικά και η εξ' αυτής "απελευθέρωση" πλούσιων εδαφών, κάτι δηλαδή σαν το "Πάρτε δανεικά να σας πάρουμε το σπίτι" που εφαρμόζουν οι τραπεζίτες. Μην ονειρεύεστε κρεματόρια και τα τοιαύτα. Η τεχνολογία της εξόντωσης ανθρώπων έχει εκσυγχρονισθεί. Και όπως κάθε εκσυγχρονισμός που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και ο εκσυγχρονισμός της μαζικής εξόντωσης πληθυσμών κάποια μέρα θα μπεί στον πειρασμό να δοκιμάσει τις δυνάμεις του.

"Τα υποκείμενα που ζουν σ’ αυτή την εποχή εξωτερικής και εσωτερικής κρίσης υφίστανται επίσης μια απορρύθμιση των φυσικών δομών οι οποίες καθόριζαν για πολύ καιρό αυτό που είναι ο άνθρωπος. Αυτά τα νέα απρόβλεπτα υποκείμενα βρίσκονται ταυτόχρονα στη θέση να διαχειριστούν απίστευτες δυνάμεις καταστροφής. Τελικά, η μείωση της δημιουργίας αξίας σ’ ολόκληρο τον κόσμο εμπεριέχει το γεγονός ότι, για πρώτη φορά, υπάρχουν- και μάλιστα παντού- πληθυσμοί σε περίσσευμα, πλεονάζοντες, οι οποίοι δεν χρησιμεύουν πια ούτε για εκμετάλλευση. Από την άποψη της αξιοποίησης της αξίας, είναι η ίδια η ανθρωπότητα που αρχίζει να γίνεται πια μια περιττή πολυτέλεια, μια δαπάνη που πρέπει να εξαλειφθεί, ένα «πλεόνασμα»… "

Anselm Jappe, «Θάνατος επί πιστώσει» (Κείμενα για την εργασία και την κρίση, Εκδόσεις των Ξένων). Αντιγραφή από τον ΚΙΜΠΙ (http://kibi-blog.blogspot.com/).

Είναι περιττή πολυτέλεια λοιπόν σήμερα το δεύτερο ή τρίτο παιδί ; Ο παππούς και η γιαγιά ; Ο κάθε συνταξιούχος ; Ο άνεργος ; Το πλεονάζον προσωπικό στο Δημόσιο ; Μάλλον ή Ασφαλώς Ναί για τους κ.κ. Παπανδρέου, Βενιζέλο, Λοβέρδο και για όλους τους οραματιστές της νέας φυλής που καλείται να πολεμήσει για να κυριαρχήσει στον πλανήτη.

Οι υπόλοιποι, και μέχρι να έλθουν οι νέες μηχανές εξόντωσης, στον Κάδο της γειτονιάς σας. Να ζείτε τρεφόμενοι με τα σκουπίδια, να ζείτε μαζί με τα σκουπίδια.

πηγές: http://www.tovima.gr, http://resaltomag.blogspot.com, http://www.enet.gr.

Οι Βρυ-Κόλακες του 4ου Ράϊχ

Και τι δεν ξεστόμισε χθές το σκύβαλο της ακροδεξιάς. Ο γνωστός γραφικός - πλην μολυσματικός - κύριος καρατζα-Φύρερ.

Πήγε και ενημέρωσε (όπως δήλωσε) τον πρόεδρο της μπανανίας για τους κινδύνους που απειλούν την χώρα. Για τους εφιάλτες που απειλούν τον ύπνο του και τον ύπνο των τραπεζο-τοκογλύφων.

Και ποιοί είναι αυτοί οι κίνδυνοι; ο εξής ένας: ξεσηκώνεται το πόπολο και απαιτεί να μην πληρώνει τους δυνάστες του. 

Το είπε χθές βράδυ στο κανάλι των νταβατζήδων. Με προσοχή τον άκουγε ο πρετεντέρης , με  σοβαρότητα ο τσίμας. Μικροβιακός πόλεμος στα μυαλά και στις ψυχές των ανθρώπων, ντοπαϊνη στα ρόπαλα των φασιστοειδών.

Οι ορίτζιναλ βρυκόλακες άκουσαν τις "σκέψεις" του και σίγουρα θα τον ανταμείψουν...
..αλλά: κύριε καρατζαφύρερ θυμάσαι καθόλου τον ...τσογλά-κωγλου ;

Λοιπόν, άκου μαλάκα... (αναδημοσίευση)

Λοιπόν, άκου μαλάκα... 

Ετοιμάζεστε να ξαναπαίξετε το ίδιο παιχνίδι εκβιασμού για να μας πάρετε κι άλλο το κεφάλι με νέα μέτρα. Θα μας πείτε πάλι τα γνωστά ότι δε θα υπάρχουν χρήματα να πληρωθούν μισθοί δημοσίου και συντάξεις. Θα ξαναπείτε ότι τα λεφτά τα τρώνε οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Ξέρω ότι θα βρείτε ευήκοα ώτα ηλιθίων που θ’ αρχίζουν να καταριούνται τους δημόσιους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους.

Λοιπόν, άκου μαλάκα... 

Αν το πρόβλημα ήταν οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων και οι συντάξεις, θα μπορούσατε να μην τους πληρώνατε για έναν ή και δύο μήνες και να τελείωνε το θέμα.

Παράλληλα θα διατάσσατε τις τράπεζες να μη ζητήσουν δόσεις δανείων από αυτούς που δε θα πληρωθούν. Οι τράπεζες έχουν πληρωθεί ήδη για κάθε δάνειο που έδωσαν, πρώτον από τους ληστρικούς τόκους και δεύτερον από τα 110 δισεκατομμύρια ευρώ που τους έδωσαν οι κυβερνήσεις τα τελευταία 3 χρόνια.

Επίσης, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, Εταιρείες Ύδρευσης και κάθε ιδιωτική εταιρεία που παρέχει αγαθά (π.χ. τηλεπικοινωνίες) χρησιμοποιώντας δημόσια περιουσία, δε θα ζητούσαν πληρωμή λογαριασμών όσων δεν θα πληρωθούν.

Τέλος, θα έμπαιναν σε εφαρμογή όλα τα γαμωσχέδια κρίσεων και καταστροφών που υπάρχουν στα συρτάρια σας και θα έπρεπε να είχατε μαζέψει ένα σκασμό λεφτά για την υλοποίησή τους, καθώς κάθε χρόνο εντάσσονται στον προϋπολογισμό και παίρνετε φόρους γι’ αυτά. Από αυτά τα γαμωσχέδια θα κάλυπταν τις ανάγκες τους όσοι δε θα πληρωνόταν.

Αυτό σημαίνει κοινωνία και Κράτος. Για να οργανώνει και να βρίσκει λύσεις. Όμως, αν γινόταν αυτό, θα μάθαιναν όλοι ότι το πρόβλημα δεν είναι οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων και οι συντάξεις. Και τότε θα σας γαμιόταν το άλλοθι.

Λοιπόν, άκου μαλάκα... 

Ξέρουμε και οι δύο ότι το πρόβλημα του καθεστώτος είναι οι τράπεζες. Αν δεν πάρουμε τη δόση του δανείου, δεν θα μπορέσουμε να τη δώσουμε ολόκληρη για να ξεπληρώσουμε τους τόκους από τα δάνεια που πήρατε σα χώρα και τα ντερλικώσατε πολιτικοί και επιχειρηματίες.

Ξέρουμε ότι, αν δεν πληρώσετε τις δόσεις στους διεθνείς τοκογλύφους που σας τάιζαν τόσα χρόνια, αυτοί δεν θα δανείσουν τις ελληνικές τράπεζες και τότε το τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει και τη ζημιά θα την πάθουν οι υποστηρικτές και χορηγοί του καθεστώτος, οι τραπεζίτες.

Λοιπόν, άκου μαλάκα... 

Ξέρουμε ότι μας έχετε βάλει σε αυτό το λούκι για να σωθούν οι ελληνικές τράπεζες και ίσως παραπέρα κάποιες ευρωπαϊκές. Οπότε είναι μεγάλη κουτσαβακιά να το χρεώνετε στους εργαζόμενους. Λέτε για τους δημόσιους υπαλλήλους. Υπάρχει τρόπος να κάνετε το δημόσιο υγιές και παραγωγικό. Αλλά δεν θέλετε. Θέλετε να μένει εκτεθειμένο στις κατάρες των πολιτών ώστε να μπορείτε να το ξεπουλήσετε σε εταιρείες των Μπομπολαίων, των Ψυχάρηδων και των Κοκκαλαίων.

Γι’ αυτό μιλάτε για ιδιωτικές εφορίες και για ιδιωτικές εταιρείες που θα αξιολογήσουν τους υπαλλήλους του δημοσίου. Διαβάζω αρκετούς που βρίζουν τη «φακλάνα που δουλεύει στην τάδε δημόσια υπηρεσία και με ταλαιπωρεί». Και δεν καταλαβαίνει ο στόκος ότι, αν ιδιωτικοποιηθεί η τάδε υπηρεσία, πάλι μια «φακλάνα» θα κάθεται εκεί, μόνο που θα πληρώνεται 500 ευρώ αντί για 1.200.

Χάρηκες ηλίθιε, ε; Αυτό θες, μια κούφια εκδίκηση επειδή δεν μπήκες εσύ στο Δημόσιο αν και το πάλεψες. Ανθρώπινο το βρίσκω. Άκου και το υπόλοιπο, όμως. Αυτή η «φακλάνα» θα σου λέει ότι πρέπει πλέον να πληρώνεις 10 ευρώ για κάθε σου συναλλαγή με την υπηρεσία, σε κάθε υπηρεσία, για κάθε υπηρεσία. Ξέχασες τι έπαθες, ηλίθιε, με τις ιδιωτικοποιήσεις των τραπεζών. Γι’ αυτό θα μείνεις πάντα ηλίθιος, επειδή ξεχνάς.

Λοιπόν, άκου μαλάκα... 

Μας λένε συνέχεια οι δικοί σου ότι την Ελλάδα την κατέστρεψε ο καφετζής που πουλάει 10 καφέδες την ημέρα στη γειτονιά και δεν κόβει απόδειξη ή ο τάδε μαγαζάτορας που κλέβει ΦΠΑ.

● Βρες μου ένα λόγο να μην το κάνει. Βρες μου κάτι που η Πολιτεία επέστρεψε στον μεροκαματιάρη από τους φόρους που του παίρνει χρόνια ολόκληρα.

● Πες μου έναν πολιτικό που ξεψαχνίστηκε όχι για το έσχες, αλλά για το πόθεν.

● Πες μου έναν μεγαλοφοροφυγά που μπήκε φυλακή.

● Πες μου, βρε μαλάκα, γιατί από τη στιγμή που το Κράτος θεωρεί κλέφτη τον μικροεπιχειρηματία και δίνει τρόπο νομιμοποίησης στο μεγαλοφοροφυγά μέσω των περαιώσεων, να μην κρύψει κάτι κι ο μικρός;

Έτσι τον έμαθες κι έτσι τον υποχρέωσες να κάνει για να επιβιώσει εκείνος και να δημιουργήσεις συνενόχους εσύ.

Λοιπόν, άκου μαλάκα... 

Κυνηγάνε τ' αφεντικά σου τον εργάτη που δέχεται να δουλέψει δίχως ένσημο για να μη χάσει τη δουλειά του, αλλά ποτέ δεν τιμωρήθηκε κάποιος μεγάλος για τον θάνατο ναυτεργάτη στα ναυπηγεία. Κατηγορεί το καθεστώς σου τον ιδιωτικό υπάλληλο επειδή ζητά να ζήσει αξιοπρεπώς κι όποτε τολμά να διαμαρτυρηθεί τον βαφτίζει «μέλος συντεχνίας».

Τελευταία το καθεστώς σου υποσχέθηκε την ποινή του ενός εργαζόμενου σε κάθε οικογένεια. Ούτε αυτό δεν θα το καταφέρετε. Χιλιάδες οικογένειες θα βρεθούν δίχως καν έναν εργαζόμενο. Κι αυτό επειδή πρέπει να σώσετε τις τράπεζες. Κι αυτή η σωτηρία απαιτεί αίμα. Δικό μας. Απαιτεί ύφεση. Απαιτεί απολύσεις και γκρέμισμα του κοινωνικού κράτους.

Βρήκατε και τα κάνετε. Να παρακαλάτε μόνο μην έρθουν κάποτε τούμπα τα πράγματα. Τότε θα παρακαλάτε να σωθείτε, αλλά μόνο ένα θα σου πω εκείνη τη στιγμή:

Λοιπόν, άκου μαλάκα... οι χάρες τελειώσανε. Άμε στο διάολο. 

Από τον Frapeziti  via http://anemogastri.blogspot.com

Σκέψεων Γ.Παπανδρέου η συνέχεια (αναδημοσίευση)

- Ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια, ένα βιβλίο ανά τάξη, ένας γιατρός ανά όροφο, ένα νερό ανά Βαγγελιώ:

-Άντε και με το καλό ένας εργαζόμενος ανά πολυκατοικία.

- Θα αναλάβουν κι οι πολιτικοί κάποιο βάρος, λέει. Μόνο ένα αυθαίρετο ανά υπουργό.

- Αντί να χαίρεστε που ο ένας εργαζόμενος θα δουλεύει και οι υπόλοιποι θα αράζουμε και θα του τα τρώμε, παραπονιέστε κιόλας. Μα πόσο αχάριστοι!

- Γνωρίζω οικογένεια με 2 συνταξιούχους και 2 εργαζόμενους. Πού κάνω καταγγελία; 

- Προσφέρομαι να παντρευτώ εργαζόμενη γυναίκα... Ορκίζομαι να μην ψάξω ποτέ για δουλειά. 

- Πόσοι ημιαπασχολούμενοι μας κάνουν έναν εργαζόμενο; 

- Επόμενη κίνηση η θέσπιση του θεσμού του εργαζόμενου της γειτονιάς.

-Ποιος φταίει πραγματικά για το ένας εργαζόμενος σε κάθε οικογένεια; Ο ένας ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ σε κάθε οικογένεια.

-Ανταλλάσω εργαζόμενο αδερφό με άνεργη μέχρι 22 ετών. Απαιτείται φωτογραφία ολόσωμη με μπικίνι στη διεύθυνση...

Σχόλια στο twitter, αμέσως μετά την εξαγγελία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ για «έναν εργαζόμενο ανά οικογένεια».

Από τον εξαίρετο κύριο ΚΙΜΠΙ.

http://kibi-blog.blogspot.com/

Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "ο κόσμος του επενδυτή" της 17/9/2011 στη στήλη Θεωρίες για την Υπεραξία.

Κεφάλι που δεν πληρώνει, κόβεται...

Όταν οι υπήκοοι αρνούνται να πληρώσουν...

Πολλά τούχαν μαζεμένα οι τροϊκανοί και οι τοκογλύφοι του Μπένυ. Τους τον πάσαρε ο Γιωργάκης σαν poulain της κατοχικής του κομισαρίας, αλλά δεν του(ς) βγήκε. Έχει και τα ρουσφέτια του να προωθήσει ο χοντρός. 

Από τα πολλά όμως που τους έχει καμωμένα ο Μπένυ ένα δεν του συγχώρησαν. Το ό,τι άφησε τους υπηκόους του να βγάζουν γλώσσα στην τρόϊκα και στους τοκογλύφους. Να εκστομίζουν ανερυθρίαστα το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ . 

Ό,τι χειρότερο, ό,τι απεχθέστερο: για τους τραπεζίτες-δανειστές. Έφτασε ο κόμπος στο χτένι για τους υπηκόους, κάθησε το κόκαλο στο λαιμό για τους τοκογλύφους. 

Για να αποκαλυφθεί που πάνε, που πήγαιναν τόσα χρόνια τα λεφτά. Σε τοκογλύφους, μιζαδόρους, επενδυτές, παπαγάλους άντε και σε κανένα ρουσφετάκι, έτσι για το ξεκάρφωμα. για νάχει να λέει και κάτι η παγκαλική προπαγάνδα. Για να κάνουν έναν λαό συνένοχο, τυπτόμενο, φοβισμένο, αδρανή.

Και τώρα που οι υπήκοοι τυπτόμενοι και μή σήκωσαν κεφάλι, φρύαξε η εσπερία. Και μαζί της τα ντόπια σκύβαλα.

Σήκωσαν κεφάλι λοιπόν οι υπήκοοι και νάσου πρόβλημα με τη δόση, η γνωστή ιστορία, η πασίγνωστη αλητεία κάθε τοκογλύφου. Εκβιασμός, απειλές, τρομοκρατία. Η τρομοκρατία των δόσεων. Ο Μπένυ τα χρειάστηκε, κατέβασε τον "πρωθυπουργό" του από το αεροπλάνο, μάζεψε και τους άλλους κομισάριους και βγήκε το φιρμάνι: 

-κεφάλι που δεν πληρώνει, κόβεται.

-γλώσσα που αυθαδιάζει κόβεται

-"υπουργός" που δεν "αποδίδει" πάει σπίτι του

           ό,τι φρικώδες για κάθε μισθοφόρο.

Δόση 1, δόση 2, ...δόση 6.. και στο τέλος θάνατος. 

Δόση 1...ν<πληρωμή χρέους+τόκων

   και πληρωμή χρέους+τόκων - Δόση 1..ν = κλέψιμο από τη ζωή μας

όπως θάλεγαν και οι μαθηματικοί.

Το ό,τι δεν βγαίνει ο λογαριασμός τα κοράκια το ξέρουν καλύτερα από εμάς. Το ό,τι δεν έβγαινε ο λογαριασμός οι παπαγάλοι τους το ήξεραν καλύτερα από τον μπάρμπα Χρήστο. Βάλθηκαν όμως να του στενέψουν το μυαλό, να του αφαιρέσουν το σκέπτεσθαι που δίνει ζωή στο μυαλό. Βάλθηκαν να τον πείσουν ότι χρωστάει αυτός, ότι πρέπει να εξοφλήσει μέχρι σεντ το χρέος του, ότι... Και πληρώθηκαν καλά για αυτή τη λοβοτομή.

  ..που , ώ του θαύματος δεν πέτυχε και ο μπάρμπας Χρήστος  άρχισε να ξεφωνίζει δεν σας πληρώνω άλλο.

Και φρύαξε η εσπερία.

151 νάναι οι ώρες σου...

Σκίτσο του Πετρουλάκη δανεισμένο από το 

http://greek-cartoons.blogspot.com 

  

Πού πάς κύριε. Είπαμε να κάνεις ντου, αλλά όχι και σε εμάς. Σε εμάς που χρωστάς της Μιχαλούς. Σε γεννήσαμε, σε καλοθρέψαμε, σε κάναμε αστέρι και μετά υπουργό. Και αν δεν ήσουν και τόσο λαίμαργος και βιαστικός θα σε κάναμε και πρωθυπουργό..

Είπαμε ντου, όχι σε μάς Μπένυ. Ντροπή σου και έννοια σου..

και για την υπογραφή:

Ι∆ΡΥΜΑ ΒΑΣΙΛΗ & ΕΛΙΖΑΣ ΓΟΥΛΑΝ∆ΡΗ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΟΡΡΕ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΟΥΛΑΝ∆ΡΗ

ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΟΣΜΗΜΑΤΟΣ ΗΛΙΑ ΛΑΛΑΟΥΝΗ 

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕΓΑΡΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ 

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕΓΑΡΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ  

Έτσι φαγώθηκαν οι της Ανεξάρτητης Στατιστικής Υπηρεσίας, που απέγραψαν τους αργόμισθους των ευαγών αυτών ιδρυμάτων. Θυσία στον Μπένυ και τα ρέστα του. Έτσι θυσιάζονται τα φρόνιμα και υπάκουα παιδιά. Που αν δεν ήσαν υπάκουα, δεν θα απολάμβαναν και τη δόξα της θυσίας.

Θυσία για να περισωθεί το δεδοξασμένον όνομα των εθνικών ευεργετών. Που μας ευεργετούν με τους φόρους μας, με τις επιχορηγίες μας, με τη χάρη που μας κάνουν να μας δέχονται στα σαλόνια τους με τα εκθέματά τους με ένα ταπεινό εισιτήριο. Τρείς και δέκα τρείς φορές μας τα παίρνουν, τρείς και δέκα τρείς φορές εμείς κολαούζοι τους. Μά όχι όλοι μας. Υπάρχουμε και μερικοί που ξέρουμε το κόλπο τους. 

Καθένας τους που αποχαιρετά τα εγκόσμια, δεν λέει να μας αφήσει ήσυχους. Και από τον μαρμαρινόγλυπτο τάφο του εννοεί να απλώνει το χέρι στην τσέπη μας. Φτιάχνοντας ιδρύματα, διορίζοντας την αυλή του, που την πληρώνουμε όλοι εμείς εις δόξαν των εθνικών μας ευεργετών.

Ήτανε τα ιδρύματα, γένηκαν και οι Μ.Κ.Ο και οι Ανεξάρτητες Αρχές. Που κανείς δεν τολμά να τις ελέγξει, σε κανέναν δεν δίνουν λογαριασμό, αλλά σε όλους εμάς στέλνουν το ραβασάκι. Σαν τους μπέηδες της Οθωμανίας, σαν τους μπουκαδόρους της κατοχής.

Ο Μπένυ όταν κατάλαβε το λάθος του ήταν αργά. Όχι όμως πολύ αργά: το μετακύλισε στους υπάκουους, το ξεπλήρωσε με τον διπλασιασμό της έκτακτης εισφοράς ακινήτων. Στο επόμενο λάθος που θα του στείλλουν το φιρμάνι οι διάδοχοι του (κυβερνητικού) Μεγάρου, οι Γουλανδρήδες, οι Λάτσηδες και οι λοιποί, υπάκουοι νάχετε το νού σας. Και όλοι εμείς..

Ο νέος μας Πρωθυπουργός

Ορκίστηκε χθές ενώπιον της καγκελαρίας και ανέλαβε σήμερα τα καθήκοντά του ο νέος πρωθυπουργός της χώρας Χόρστ Ραϊχενμπαχ. 

Το νέο υπουργικό σχήμα θα αποτελείται από 30 υπουργούς (γκαουλάϊτερ) και θα ανακοινωθεί προσεχώς. 

Θα ακολουθήσει η παράδοση των υπουργείων από τους έλληνες συναδέλφους των.

Τι δουλειά έκανες ; !

Τι δουλειά κάνεις ;    

Αυτή πια θα είναι η ερώτηση:  Τι δουλειά έκανες ;

Περπατώντας στο πάρκο της γειτονιάς μου, σκοτώνω την ώρα μου. Την ώρα και το χρόνο ώσπου ο ένας εργαζόμενος της οικογένειάς μου (το έτερον ήμισυ δηλαδή) επιστρέψει, αποκαμωμένη από το τύποις οκτάωρό της ...

Ντρέπομαι να κάθομαι στο σπίτι, ακατάλληλο θέαμα για ανήλικους... Ακατάλληλο και για τις αντοχές μου, που δεν θα με στηρίξουν στην ερώτηση μπαμπά γιατί δεν πάς στο μαγαζί ;

Περπατώ, αντικρύζοντας ανθρώπους κάθε ηλικίας να σκοτώνουν σαν κι' εμένα το χρόνο τους, ξέροντας πως όλοι μαζί σκοτώνουμε σιγά-σιγά και τη ζωή μας. Αδυνατώ να τους κοιτάξω στα μάτια, αδυνατώ να καθίσω δίπλα τους στο παγκάκι. Γιατί θάρθει κάποια στιγμή η ερώτηση: Εσείς τι δουλειά κάνατε ;

Και ξέρω πόσο δύσκολο θάναι να τους πώ την αλήθεια. Πόσο αδύνατο θάναι να τους πείσω ότι είναι πολύ εύκολο από επιχειρηματίας - έστω και μικρός- να πτωχεύσεις, να μείνεις ανενεργός, να αποβληθείς από την παραγωγή, να είσαι το "μίασμα" των τραπεζών, της αγοράς, της γειτονιάς σου.

Αυτός απέναντί σου είναι πρώην εργαζόμενος, σκέφτεσαι.  Έχει πρώην αφεντικό ! Που ακόμα μπορεί να κρατάει όρθια την επιχείρησή του. Μπορεί ο πρώην εργαζόμενος που έχεις απέναντί σου να αισθάνεται και υπερήφανος γι' αυτό. Πάντως έχει ένα "άλλοθι": Αυτόν τον απέλυσαν.

Εγώ δεν τα κατάφερα: έπεσα μαζί με τους πρώην συμπολεμιστές-υπαλλήλους  μου, χρεώθηκα, προσημειώθηκα, υποθηκεύτηκα για να κρατήσω όρθια όχι την επιχείρηση, αλλά κάτι άλλο, απροσδιόριστο ακόμα μέσα μου. Έτσι σφιχταγκάλιασα την κατάθλιψη..

Όλα σκόρπισαν, όλα μεταμορφώθηκαν σε μια χαίουσα πληγή. Πώς να την κρύψεις, πού να κρυφτείς. Τα τηλέφωνα, το κουδούνι της πόρτας μου, το γραμματοκιβώτιό μου δέχονται κατά κύματα τις επιδρομές κάποιων επώνυμων αλλά και όλο και συχνότερα ανώνυμων εντολοδόχων των πιστωτών μου, αυτόκλητων ή μή.

Μικρά και ασήμαντα πράγματα, εικόνες αδιάφορες πριν, ήχοι αποτυπωμένοι στη συνείδηση και στο ρέειν της καθημερινότητάς μου, αποκτούν τώρα άλλο νόημα και μια διάσταση εφιαλτική. Σε λίγο και ο περίπατος στο πάρκο, το σκότωμα του χρόνου μου, το αντίκρυσμα των ανθρώπων στον δρόμο.  Σε λίγο, φοβάμαι, πώς  η ερώτηση εσείς τι δουλειά κάνατε δεν θα έχει πια αποδέκτες... 

ένας αναγνώστης.

και για την αντιγραφή e-Apenanti

Πίνακας: Η Κραυγή του Έντβαρτ Μουνκ