ΟΧΙ στα Δι-λύματα ! Έξοδος..

Και να πού φθάσαμε στο ζητούμενο: 

Τετέλεσται. Μαχαίρια-σπάθες στο λαιμό της χώρας, σαρκοβόρα τέρατα γύρω από το κουφάρι της, κρεματόρια για τα απομεινάρια μιας μολυσμένης ύπαρξης του πλανήτη. 

ΝΑΙ ή ΟΧΙ, σε όλα ή σε μερικές από τις εντολές τους απλά αναβάλλει τον θάνατο, μια βόλτα ακόμη στον προθάλαμο της κόλασης.

Διλήμματα, εκβιασμοί, μυστικά και ψέματα το όλον πρότζεκτ από το όλον -εκτός χλωμών εξαιρέσεων σε ανύποπτους καιρούς - ΠΑΣΟΚ.

Άτινα μεταφραζόμενα σε πολιτική, συνέπαιρναν τους κολαούζους των αγορών, που άπλωναν την πραμάτεια τους στις κουρελούδες της Γουόλ Στρήτ, της Φρανκφούρτης, του Παρισιού και των Βρυξελλών, ικετεύοντας για μερίδιο από τις σάρκες της χώρας.

Πραμάτεια φυτρωμένη σε αγρούς μολυσμένους για λαούς τέως και πρώην ανυπάκοους.

Είτε με, είτε χωρίς δημοψήφισμα, είτε με οποιοδήποτε μείγμα και ψυμίθι, η σύμβαση θανάτου έπρεπε να εκτελεσθεί. Για τα τριάκοντα αργύρια και για τις Αγορές ρε γαμώτο !

Έτσι όπως διαγράφτηκε το ταξίδι, έτσι όπως η Χάρτα της ιερής συμμαχίας της ΟΝΕ όρισε, σε πολύ ανύποπτους καιρούς μονιασμένους με το γλίσχρο του παραδείσου της, έτσι πορεύτηκαν. Άλλος για Ουάσιγκτον, άλλος για Βερολίνο, καταπώς όριζαν του καθενός οι συμβάσεις, ατομικές συμβάσεις σαν αυτές που φουμάρει ο κυρ Λοβέρδος. Όμως όλοι μαζί, το ίδιο γράμμα διάβαζαν κάτω από τον ίδιο λύχνο της Εσπερίας.

Φωνή βοώντος εν τή ερήμω..

 ... όσων αντιτάχθηκαν, όσων είδαν μέσα από τα καθρεφτάκια, όχι την ευδαίμονα Αραβία τους, αλλά τη δυστυχία των άλλων πρώτα και μέσα σε αυτήν και τη δική τους. Όσων έβλεπαν το όραμα μιας ισχυρής Ελλάδας, σαν κουρέλι-σκιάχτρο και σαν σημαία ταγμάτων Ούννων επελαυνώντων στο σηπτόμενο σώμα της χώρας.

Τους ξεχώρισες συ φτωχέ μου νού ; Μέσα στο σκοτάδι της νύχτας που εδώ και έτη επέρχεται μαζί με τους επελαύνοντες ;

Νάμαστε λοιπόν, πατήσαμε !: τη γή σας ξανά μετά από εβδομήντα χρόνια, δανεικά ελάβατε, δωρεάν δόστε, την Χώρα σας, δουλικό μας τον λαό της.

Φίλοι φύλων εξ' Ουννίας οι ταγοί μας, σπιθαμιαίοι νόες κυβέρνησαν πάλαι τε και νύν με τα διατάγματά της. Ουδείς παρεκτράπη χωρίς να εξοβελισθεί, σαν μίασμα της υγιούς σκέψης, σαν οδόφραγμα στην Ανάπτυξη.

Τώρα η σκιά των μεγάλων τυράννων πέφτει βαριά στη χώρα. Ούτε στα σκοτάδια της Οθωμανικής τυραννίας δεν σιώπαινε έτσι βουβά το αηδόνι. 

Σπεύδε Βενιζέλο, σπεύδε Γιωργάκη, σπεύδε το όλον ΠΑΣΟΚ. Σπεύδε πατριώτη Αντωνάκη, χεράκι-χεράκι με τα εξαμβλώματα της όλης εθνικής παράταξης. Σπεύσατε να αναρτήστε στους ιστούς των  μπαλκονιών σας τα ξεσκισμένα ιμάτια της παρ' ολίγον ισχυρής Ελλάδας, που κάποτε σας βόλευε να μας τάζετε. Μωροί και ιδιοτελείς, πειθαρχημένοι και ανήκοντες, ανίκανοι και ευτελείς, παρείσακτοι κομπάρσοι της ιστορίας.

Σπεύσατε όλοι εσείς κάτω από τη σημαία της νέας σας ευκαιρίας, στο ασκέρι της νέας Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας, της εσχάτης πλάνης για το λαό..

  και έσεται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης..

όπως μία-μία στο διάβα της ιστορίας μας.

Ξέπεσε το ΟΧΙ στα πόδια του ΝΑΙ, ικετεύοντας λύπηση και συγχώρεση. Για το στραβό μονοπάτι που διάλεξε, για τον δρόμο της αρετής που δεν βάδισε, για την ανδρεία που το εγκατέλειψε.

Βάρυνε ο νούς, δάκρυσε η χώρα. Στις οιμωγές για τον όλεθρο αντηχούν πένθιμες οι καμπάνες, βουβή η Πλάση ολάκερη. 

Ελάτε. Σήκω Αχιλλέα, Θεμιστοκλή, Αλέξανδρε, Κωνσταντίνε, Θόδωρε, Γιώργη, Άρη, Νίκο...

Σήκω Σαπφώ, Πίνδαρε, Αριστοτέλη, Σωκράτη, Διονύσιε, Παλαμά, Σικελιανέ, Λειβαδίτη...

                                     Σηκωθείτε Παιδιά μου,

Ξυπνείστε αηδόνια μου, κοτσύφια μου και πέρδικες...

Ανθείστε μέσα στον Χειμώνα κερασιές και γλυσίνες μου...

Ντυθείτε στα πορφυρά σας βουνά μου, φεγγίστε κακοτράχαλα μονοπάτια μου, γαληνέψτε ακρογιαλιές μου.

      

          Στο μεγάλο μου ταξίδι θέλω κοντά μου να σας έχω.

Σχετικές αναρτήσεις:

Ταξίδια μέσα στη νύχτα. http://e-apenanti.blogspot.com/2011/07/blog-post_13.html

"Υποταχθείτε" ! http://e-apenanti.blogspot.com/2011/11/blog-post_03.html
Αλγόριθμοι εκβιασμών στα εργαστήρια του Φόβου. http://e-apenanti.blogspot.com/2011/11/blog-post_01.html