φτού (και βγαίνω)

Φωτογραφία: από τοίχο στα Εξάρχεια

Αναρωτιέμαι, μήπως ήταν για μας το φτύσιμο που ήλθε από την Κύπρο ; Συστημένο με τ' όνομά μας παρακαλώ. Παραλήπτης ο ελληνικός λαός και μόνο. Ούτε οι τρόϊκες, ούτε ο κυρ Φώτης, ούτε τα συνεταιράκια του. Και κυρίως ούτε τα παπαγαλάκια τους και φυσικά ούτε ο κυρ πρόεδρος της δημοκρατίας μας.  

Αυτό το φτύσιμο ήταν για μας αποκλειστικά και δεν μπορεί άλλος κανείς να δικαιούται μερίδιο. Το κατακτήσαμε με αγώνες και θυσίες. Είναι κεκτημένο της εργατικής μας τάξης, της σπουδάζουσας νεολαίας μας, των ηρωϊκών μικρομεσαίων, της γιαγιάς μου, του γείτονα, του κυρ Παντελή.

Και αν πάλι δεν το δικαιούμαστε εμείς, τότε ποιός ; Ο Αντωνάκις ή ο Πρετεντέρης ; Που στο κάτω-κάτω δουλειά τους είναι να υπηρετούν τα αφεντικά τους -και αφεντικά μας- να κάνουν κωλοτούμπες και να ανταγωνίζονται τις ξεβράκωτες πλην συμπαθητικές μαϊμούδες. Ανθυγιεινή δουλειά θα μου πείτε, σύμφωνοι. Αλλά για αυτό πληρώνονται με το κάτι τις παραπάνω.

Ενώ εμείς καρντάσια μου κάνουμε την ίδια δουλειά όχι μόνο αφιλοκερδώς, αλλά πληρώνουμε και από πάνω. Από αλληλεγγύη στους πάμπτωχους τραπεζίτες και στους πένοντες τοκογλύφους μας.

Κι' εσείς πεζεβέγκηδες κεί κάτω, αν θυμάστε καλά, πριν λίγα χρόνια στείλατε πάλι το δωράκι σας με ένα δημοψήφισμα στον αξέχαστο Γιωργάκι αποκλειστικά. Ψύχραιμος αυτός, ψύχραιμοι κι' εμείς.  Γι' αυτό μετά από λίγο τον κάναμε και πρωθυπουργό. 

Εμείς εδώ πεζεβέγκηδες αφομοιώσαμε καλά τα διδάγματα της ιστορίας. Δεν είμαστε σαν εσάς. Τακιμιάζαμε πάντα με κάθε λογής καταχτητές. Μπορούσαμε να παίξουμε όλους τους ρόλους. Ρουφιάνοι, καταδότες, μεσίτες, γλύφτες, και αγανακτησμένοι επαναστάτες άμα η περίσταση το απαιτεί. Του καναπέ βεβαίως, βεβαίως. Αγανακτούμε αν ο διπλανός δεν σηκώνεται από τον καναπέ για να κάτσουμε εμείς. Αν η γυναίκα μας δεν τσακίζεται να μας φτιάξει τον βαρύ γλυκό για να ξαπλώσουμε με την άνεσή μας μπροστά στην 64" πιξελοκυψέλη μας.

Ξεσηκωθήκατε ρε πεζεβέγκηδες  γιατί οι άνθρωποι πήγαν να σας κλέψουν το 6, ή 7 άντε και το 10 % από τις καταθέσεις σας, εφ' άπαξ. Εδώ μας έχουν κατακλέψει πάνω από 50% με μειώσεις μισθών, φόρους, ακρίβεια, χαράτσια, περικοπές κοινωνικών παροχών και εφ' όρου μνημονίου (ζωής διάβαζε) και είμαστε ευτυχισμένοι. Κι' ας κλείνουν σχολεία, νοσοκομεία, ας μας απολύουν κατά χιλιάδες από τις δουλειές. Και αυτό αν θέλετε να μάθετε το μυστικό το πετύχαμε γιατί ποτέ δεν μπήκαμε στον πειρασμό του εξτρεμισμού, να κάτσουμε να μάθουμε πολλαπλασιασμό.

Τόχει πάρει χαμπάρι και η αγαπημένη μας τρόϊκα και βάλθηκε να μας σώζει νύχτα-μέρα. Έκοψε για παράδειγμα από τους αγρότες μας τα δώρα και τα επιδόματα των συντάξεων του ΟΓΑ, κοτζάμ τριών μηνών συντάξεις και πάλι ευχαριστημένοι είναι. Γιατί τους είπαν πως είναι καλύτερο αυτό από το να τους μειώσουν κατά ένα 15% τη σύνταξη. Και αφού τους τόπε το Στουρνάρι έτσι θάναι. Χώρια που αυτό αρέσει και στην τρόϊκα και στους βιομήχανους. Γιατί σου λέει καλύτερα να φεύγουν ένα-ένα τα θεσμικά κεκτημένα. 

Ξεσηκωθήκατε ρε πεζεβέγκηδες γιατί σας ζήτησαν πέντε δις οι τραπεζίτες σας. Εμείς εδώ δόσαμε στους δικούς μας κοτζάμ 50 δις και είπαμε και ευχαριστώ. Κουβαρντάδες είμαστε τόχουμε και καυχιόμαστε. Ακόμη και σ' έναν δικό σας δόσαμε καμιά δεκαριά,  τον Ψωμιάδη της ΑΣΠΙΣ Ασφαλιστική και της ΑΣΠΙΣ ΒΑΝΚ. Χώρια αυτά που δόσαμε στον Λαυρεντιάδη, και αύριο τοιμαζόμαστε να ξαναδόσουμε για να αγοράσουμε τις δικές σας τράπεζες.

Γι' αυτό κι' εσείς να φανείτε πιο γενναιόδωροι στο φτύσιμο. Όχι σαν την αριστερά μας που όλο μας κανακεύει και μας λιβανίζει και από φτύσιμο τίποτα.

Και μην ακούτε τις μαλακίες που λένε μερικοί πως όλα αυτά γίνονται για να σας πάρουν τους υδρογονάνθρακες και τα βρακιά σας. Τα ίδια λέγανε και για μας εδώ αλλά τουλάχιστον ξεβράκωτοι δεν κυκλοφοράμε ακόμα. Η αξιοπρέπειά μας δεν θα το επέτρεπε ΠΟΤΕ αυτό !

Φτού, ξελευτερία !