έ, λοιπόν... μπορούμε !
να ζήσουμε χωρίς τα σκουπίδια τους,
που μας αιχμαλώτισαν μέσα στο εγώ,
που υπέταξαν τις συνειδήσεις μας,
που μας γέμισαν φόβο,
που υποθήκευσαν τη ζωή μας.
Μπορούμε,
να τους υποτάξουμε με τα δικά τους όπλα,
να αρνηθούμε τα χαράτσια τους,
να μην υπακούσουμε στα φιρμάνια τους,
να μην γίνουμε δούλοι στα στρατόπεδά τους,
λίπασμα για τα κέρδη τους.
να πετάξουμε στα μούτρα τους τα σκουπίδια τους.
Μπορούμε,
να τους νικήσουμε,
με τις μνήμες μας, την ενότητά μας, την αλληλεγγύη.Σφίγγοντας το χέρι του διπλανού μας,
πέφτοντας ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.
Μπορούμε,
να ψιθυρίσουμε πια το τραγούδι της άνοιξης,
στον λυπημένο μια παρηγόρια,
στους απελπισμένους να δώσουμε φωνή,
στους αγωνιστές ασπίδα και ρομφαία
την ενότητά μας.
Μπορούμε,
Να στολίσουμε τα σπίτια μας με την ευγένεια και την καλωσύνη
Ν' ανάψουμε ένα καντήλι στο ρημαγμένο 'ξωκλήσι
κι' ένα κερί στις νύχτες έξω από τις πόρτες μας.
Μπορούμε,
να γεμίσουμε τους κήπους μας με καρποφόρα
τα μπαλκόνια μας μ' ένα λουλούδι,
καλωσόρισμα στις μέλισσες.
Λίγα ψίχουλα, λίγο νερό στις αυλές μας
για τα ορφανά όντα της γής.
Μπορούμε,
να αρνηθούμε την υποταγή μας,να προασπίσουμε τη γή μας,
να μην θάψουμε κάτω από τα σκουπίδια τους
τις μνήμες και τον πολιτισμό μας.
**************
Κερατέα, το άπαρτο κάστρο. 10/12/2010 - 10/12/2011
Ένας αγώνας άνισος και μια νίκη απέναντι σε βαρβάρους εξολοθρευτές.
-128 ημέρες ηρωϊκού αγώνα απέναντι στις σιδερόφρακτες ορδές των Μπομπολέϊκων καταπατητών.
-128 ημέρες άγριας καταστολής, πρωτοφανούς βίας και παρανομίας της εξουσίας.
-128 ημέρες ηρωϊκού αγώνα απέναντι στις σιδερόφρακτες ορδές των Μπομπολέϊκων καταπατητών.
-128 ημέρες άγριας καταστολής, πρωτοφανούς βίας και παρανομίας της εξουσίας.
-128 ημέρες συνεχών μαχών απέναντι σε οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, που βάλθηκαν να μετατρέψουν τη ζωή και τον τόπο μας σε χωματερή.
-128 ημέρες κοινής δράσης, ουσιαστικής επικοινωνίας και αλληλεγγύης των κατοίκων και όσων συμπαραστάθηκαν στον αγώνα αυτό.
...Βρέθηκα χθές βράδυ στο γιορτασμό της επετείου έναρξης του αγώνα τους. Κόσμος πολύς στο Πνευματικό Κέντρο όπου έγινε η εκδήλωση μνήμης με ομιλητές που σάλπισαν τον θούριο της νίκης ο ένας πιο συγκηνητικά από τον άλλον. Και μετά το πανηγύρι συνεχίστηκε στο Οβριόκαστρο. Τραγούδια, κεράσματα και κυρίως πρόσωπα και ψυχές νικητών. Καιρό είχα να δώ αυτά τα πρόσωπα. Όλοι ενωμένοι, σφιχταγκαλιασμένοι, δικαιωμένοι. Έτοιμοι να συνεχίσουν τον αγώνα για την αξιοπρέπειά τους, για την αξιοπρέπεια όλων μας. Και όταν ρώτησα τον παπά για το πότε έχει πανηγύρι η πόλη μου απάντησε: Κάθε μέρα πανηγύρι έχουμε !
και το σχετικό video:
http://www.youtube.com/watch?v=NT_ZKDjJ-AM&eurl=http%3A%2F%2Flavreotiki.com%2Farchives%2F3361&feature=player_embedded
4 σχόλια:
Τι μου θύμισες τώρα! Στην Κερατέα τελείωσα το σχολείο το 1978(αποκαλύπτω και ηλικία).Δεν είμαι από την Κερατέα αλλά εκεί πήγαινα στο Γυμνάσιο, όπως και όλα τα παιδιά Αναβυσσου και Φωκαίας τότε. Επαρχιακό σχολείο. Θυμάμαι λοιπόν το 1976 , όταν ήμουν τότε στην τετάρτη Γυμνασίου που κάναμε αποχή στο σχολείο για να μη γίνει το αεροδρόμιο στα Σπάτα. Τότε δύο χρόνια μετά τη μεταπολίτευση που διαμορφώναμε πολιτική συνείδηση. Και θυμάμαι ένα σύνθημα στον τοίχο του νεόχτιστου σχολείου, στους πρόποδες του Πανίου που έλεγε :" Μαθητή ξύπνα σε αποκοιμίζουν". Τι χρόνια και κείνα ! Πολλά άλλαξαν από τότε αλλά το σύνθημα παραμένει επίκαιρο.
Καλησπέρα Σοφία,
...και εγώ δεν είμαι από την Κερατέα. Γνώρισα όμως το λαό της στους δρόμους. Έμαθα για τον τόπο τους, τα πανηγύρια τους στο Οβριόκαστρο. Κατάλαβα τη δίψα τους να μείνει αμόλυντος ο πολιτισμός τους. Είδα τους κήπους τους καλυμμένους ακόμη από τη στάχτη της πάλαι ποτέ Λαυρεωτικής.
και χθές βράδυ με αντάμοιψαν και πάλι. Κρίμα που δεν μπόρεσα να πάω και σήμερα.
Καλό σου βράδυ Σοφία
Θ.Α.
ΥΓ. Τί χρόνια και κείνα... Ακόμη έχουμε ευκαιρίες
Ε.....απέναντι ..καλή σου ημέρα.
Δεν ειναι επειδή βρισκομαι στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου ..
Δεν ειναι που μας χωρίζει μια θάλασσα..
Δεν ειναι που δεν σας σκέπτομαι..
Είναι που προσπαθω να συναρμολογήσω τα κομματια μου.
Ειναι που θελω να ξαναβρω την χαμένη ισορροπία μου.
Καλημερα.
Και σε ευχαριστω που περνας.
Σε ευχαριστώ fractal πούρθες απέναντι,
αφήνοντας για λίγες στιγμές τη ζεστή σου φωλιά
και το αγγελικό φτερούγισμά σου στο Αιγαίο.
Σύντομα πολλά φτερουγίσματα σε κάθε όμορφη γωνιά της γής.
Δημοσίευση σχολίου