Οι Osttruppen* του Τέταρτου Ράϊχ

Henri de Toulouse-Lautrec: Au Salon de la Rue des Moulins

Οι μικρές στιγμές της ιστορίας συνήθως χάνονται, οι πρωταγωνιστές τους εξαφανίζονται από τη γραπτά της, άλλοτε από υπέρμετρο ζήλο, άλλοτε από αδιαφορία των ιστορικών. Υπάρχουν όμως και κάποιες περιπτώσεις που η ιστορία θα έπρεπε να είναι πιο γενναιόδωρη μαζί τους.

Ποιός άραγε γνωρίζει ή θυμάται τον Ευγένιο Βαρλώ, τον Νικολά Απολλώ, τον Πιέρ Σιόρενσεν, τον Ανρί Φενέ; Η εξαφάνισή τους από το χάρτη της ιστορίας και τις μνήμες της αφήγησης δεν μπορεί να είναι τυχαία. Τα αφοσιωμένα παιδιά του Αδόλφου, αυτοί οι μικροί πρωταγωνιστές της βαρβαρότητας, διεθνείς λεγεωνάριοι του φασισμού, έλαμψαν για την αμετάκλητη, έως το τέλος της ζωής τους, πίστη τους στον Χίτλερ, υπεράσπισαν μέχρι θανάτου το Ραϊχστανγκ, τη στιγμή μάλιστα που οι πύργοι του καθεστώτος πρόδιδαν τον μεγάλο Αδόλφο, όπως ο Γκαίρινγκ και ο Χίμλερ.

Αυτοί ανάμεσα σε μερικές χιλιάδες τυφλωμένους μέχρι τέλους υπερασπιστές του ναζισμού δεν ήταν μόνο Γερμανοί. Ήταν και Γάλλοι, Δανοί, Βέλγοι, Ολανδοί, Νορβηγοί, Σουηδοί, Φινλανδοί, Ούγγροι, Λεττονοί, Ισπανοί, εθελοντές των περίφημων μεραρχιών Καρλομάγνου, Νόρτλαντ, Αθούλ, και άλλων. Στο μέτωπο του πολέμου, διεκδίκησαν τα παράσημα των ναζί, τις στολές των SS, την αιώνια καταξίωση στο πάνθεο των ηρώων του τρίτου Ράϊχ. Στα μετόπισθεν, εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι σε ρόλο ρουφιάνου-καταδότη, πεμπτοφαλαγγίτη, φίλιου των κατοχικών δυνάμεων σε κάθε χώρα, σε κάθε γωνιά της γής. Ξωπίσω τους και οι εθελοτυφλούντες μπροστά στο ναζιστικό αρμαγεδώνα έβλεπαν στον ναζισμό τον σωτήρα τους από τον κόκκινο κίνδυνο, υιοθετώντας την πολιτική του κατευνασμού.

Οι παντός σκοπού και εθνικότητας Osttruppen αυτόκλητοι υπερασπιστές του χιτλερικού οράματος, βρέθηκαν στις 2 Μαϊου του 1945 περικυκλωμένοι από τις μεραρχίες του Ζούκοφ και του Κόνιεφ, υπερασπιζόμενοι την πρωτεύουσα του ναζισμού από τις ορδές των Μογγόλων. Και όταν τα τανκς του Ζούκοφ έφθασαν μπροστά από το ΡαΪχστανγκ όλοι αυτοί προσδοκούσαν έναν από μηχανής θεό, τους Άγγλους ή τους Αμερικάνους να τους σώσουν από τους κόκκινους. Όλοι, πλην ελαχίστων, αυτών που έπεσαν για την "τιμή και τη δόξα" του ναζισμού. Αυτών που δεν γνώριζαν: Το Βερολίνο και ο κόσμος είχε πια μοιραστεί λίγους μήνες πριν. 

Το τέλος του ναζισμού θα ξανάβαζε στον ίσιο δρόμο τον καπιταλισμό, αλλά για λίγες δεκαετίες μόνο. Έναν καπιταλισμό με κοινωνικό πρόσωπο, που θα παρέτεινε την κυριαρχία του έναντι κάποιων ανταλλαγμάτων στις κοινωνίες. Σαν αντίβαρο και πάλι στον εξ' ανατολών άνεμο. Η τερατογένεση του φασισμού και του ναζισμού ερμηνεύθηκε σαν μια παρεκτροπή, μια στροφή της ιστορίας που υπαγορεύτηκε από την εθνική ταπείνωση της συνθήκης των Βερσαλλιών. Από την ερμηνεία απεκρύβη ότι αυτή η παρεκτροπή όπως και πολλές άλλες καθοδηγήθηκε και εκτελέσθηκε από το Γερμανικό κεφάλαιο της εποχής, τους λεγόμενους Γιούνγκερς που αναζητούσαν ζωτικό χώρο, ασφυκτιώντας στην περικύκλωση από τους ανταγωνιστές τους στην υπόλοιπη γηραιά Ήπειρο και Αμερική.

Ακολούθησε η κάθαρση όσων δεν ήσαν χρήσιμοι στη νέα τάξη πραγμάτων. Αυτοί ήταν λίγοι, ελάχιστοι. Οι περισσότεροι έδωσαν το παρόν στη συνέχεια της ιστορίας, παρέχοντας τις υπηρεσίες τους σε νέα αφεντικά, απολαμβάνοντας λαμπρές θέσεις και αξιώματα. Ειδικά στην Ελλάδα όπου μετέπειτα τιμήθηκαν και με το βραβείο Καρλομάγνου, ή στελέχωσαν τις κυβερνήσεις του εμφυλίου και μετά, ή ελεήθηκαν ως ορφανά κομμουνιστικών θηριωδιών ή αξιώθηκαν μιας λαμπρής καριέρας -ως κόρες της περιβόητης Δοξούλας- στα ιερατεία του ΔΝΤ, ως φερέλπιδες γυιοί στα γρανάζια της Ζήμενς. Κοντά στους ελάχιστους της κάθαρσης την πλήρωσαν και οι πόρνες του Παρισσιού που παρείχαν τις υπηρεσίες τους στον στρατό κατοχής. Κουρεμένες και γυμνές στα βουλεβάρτα του Παρισσιού διεσύροντο ως το μέγα μίασμα της κατοχικής Γαλλίας. Θυσία εξαγνισμού για την απαλλαγή της πολιτικής τάξης της Γαλλίας και όλης της Ευρώπης από τις φιλοναζιστικό της φλερτ. Όπως ακριβώς η ηρωϊδα Χάνα της ταινίας  του Στήβεν Ντάλντρι Σφραγισμένα Χείλη που με τον εξοστρακισμό της απήλλαξε τους στυλοβάτες της μεγάλης Γερμανίας του Χίτλερ Herman Josef Abs, Friedrich Flick, Gustav Krupp, Hugo Boss, Γκίντερ Κουάντ (BMW), κ.α.

Σήμερα η νεκρανάσταση του τρίτου Ράϊχ έχει τους ίδιους χορηγούς, την αμέριστη υποστήριξη των αγορών, των κεφαλαίων της Citibank, της Goldman Sachs ή της Deutsche Bundesbank. Η Γερμανική επέλαση με την κατανόηση και σύμπραξη των διεθνών αγορών, υποστηρίζεται από νέα όπλα. Τα όπλα των χρεών των χωρών επιρροής της, τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, το εμπορικό της πλεόνασμα, το πλεόνασμα λήθης των λαών και το πλεόνασμα κοινωνικής αποδόμησης σημαντικών στρωμάτων πληθυσμών. Στηριγμένη στα δόγματα της σχολής του Σικάγου, επιβάλλει τα υβρίδια-ανδρείκελά της στις εκτελεστικές, δικαστικές, νομοθετικές και δημοσιογραφικές ελίτ των υπό κατοχή χωρών. Απόγονοι του ναζιστικού συρφετού οι σύγχρονοι Osttruppen: δοτά κόμματα, πρόεδροι δημοκρατιών, πρωθυπουργοί και υπουργοί, θεσμικά εξαμβλώματα-υποκατάστατα των θεσμών της  δημοκρατίας, δημοσιογράφοι και εν γένει όσοι πρόθυμοι για να στηθεί η μηχανισμός της νέας εξουσίας των αγορών. 

Δείτε το παράδειγμα της Ιταλίας ή της χώρας μας. Όλες οι καίριες θέσεις εξουσίας και ελέγχου των πλουτοπαραγωγικών πηγών διενεμήθησαν στους πεφωτισμένους από τα δόγματα της σχολής του Φρήντμαν, που απέκτησαν την πιστοποίηση της Goldman Sachs, που έτυχαν της χειροτονίας των αγορών. Μακρύς ο κατάλογος των επί συμβάσει έργου με βάση το δίκαιο των αγορών ημετέρων μισθοφόρων: Illuminati πρωθυπουργός, υπουργοί σε καίρια πόστα, γενικοί και ειδικοί γραμματείς, πρόεδροι οργανισμών ξεπουλήματος, διοικητές τραπεζών, ειδικοί σύμβουλοι, opinion makers τοποθετημένοι σε κάθε μέσο ενημέρωσης, οικονομικοί τρομοκράτες, στρατιές παραχαρακτών της πραγματκότητας, βουλευτές και αρχηγοί κομμάτων, επιχειρηματίες σαν άλλοι σύγχρονοι Γιούνγκερς, που στις νέες ισορροπίες αναζητούν το ζωτικό κέρδος τους, κάτι που οι αναστολές του Κεϋνσιανισμού της μεταπολιτευτικής Ελλάδας καθιστούσαν αμφίβολο.

Αυτή η σύναξη προδοτών, άπληστων κερδοσκόπων και αδίστακτων εκτελεστών οφείλει να φέρει σε πέρας ένα έργο, να εκπληρώσει μια αποστολή. Να ανοίξει τα σύνορα, να ρίξει τα τείχη, να ισοπεδώσει τα αναχώματα μιας κοινωνίας, να κάμψει με κάθε μέσο τις αντιστάσεις για να περάσουν τα τανκς των αγορών, των νέων ιδιοκτητών της χώρας. Αυτός ο συρφετός με τους προθύμους συνοδοιπόρους τους, κραδαίνοντας ρόπαλα και σημαίες της νέας  Großdeutsches Reich*** θέλει να βυθίσει τη χώρα σε μια νέα κατοχή σε ένα νέο μεσαίωνα χωρίς δημοκρατία, χωρίς δικαιώματα, χωρίς κοινωνία και εν τέλει γιατί όχι και χωρίς ανθρώπους. Θέλει να μετατρέψει τον πληθυσμό της σε ένα κοπάδι ζόμπι, σταυλιζόμενο σε σύγχρονα Μπούχενβαλντ. Όσοι επιζήσουν θα επιζήσουν μόνο σαν δούλοι, λάφυρα κατακτητών, αμίσθωτοι εργάτες της Großdeutsches Reich. Με νόμους και πολιτικές ολοκαυτώματος προωθείται ένα νέο Action T4 (πρόγραμμα ευθανασίας), μια τελική λύση για αυτούς που είναι είτε ανίκανοι, είτε μη πειθαρχούντες, είτε τέλος περιττοί. Η Anschluss**** πρέπει να ολοκληρωθεί.

Οι διεκπεραιωτές αυτού του Ολοκαυτώματος, δοτοί πρωθυπουργοί τύπου Μόντι και Παπαδήμου, στηριγμένοι από νοθευμένες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, υλοποιούν τα οράματα των αγορών με νόμους και αποφάσεις κόντρα και σε αυτό το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Δίκαιο, καταστρατηγώντας και αυτό ακόμη το σύνταγμα που λίγες δεκαετίες πριν είχαν ψηφίσει. Και όπου οι νόμοι δεν επαρκούν, όπου οι πολιτικές αλχημείες χρεωκοπούν, όπου το καρότο είναι είδος απεχθές ή δυσεύρετο, πίπτει η ράβδος των σύγχρονων ταγμάτων εφόδου. Η δικτατορία και ο εκφασισμός δεν θα είναι προνόμιο μιας ή δύο χωρών της Ηπείρου μας, αλλά κύρια και αναγκαία επιλογή της εξουσίας των αγορών. Ως αγοραίοι λεγεωνάριοι των τραπεζιτών, ως άλλοι απόστολοι των κηρυγμάτων του Γκαίμπελς, προσπαθούν να προσδώσουν στην αποστολή τους ιδεολογικό περιεχόμενο. Στο ζωτικό για τις αγορές χώρο της Μέσης Ανατολής κηρύσσεται ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, στην Γηραιά Ήπειρο ο πόλεμος κατά του εξτρεμισμού, στην Ελλάδα ο κύριος Καρατζαφέρης κρούει τον κώδωνα του κομμουνιστικού κινδύνου. Δείγμα πανικού για το επερχόμενο, κατάδυση στα άδυτα του παρελθόντος του, αναβάπτιση στα νάματα των προγόνων του. 

Ποιοί από τους σύγχρονους Osttruppen νάναι άραγε οι Βαρλώ, Απολλώ, Σιόρενσεν, Φενέ και ποιοί οι Γκαίρινγκ και Χίμλερ; Ποιοί είναι οι σύγχρονοι Άϊχμαν και Μέγκελε, ποιοί οι σύγχρονοι Πεταίν, Κουίσλιγκ, Τσολάκογλου ; Και αν οι  Άϊχμαν του τρίτου Ράϊχ κυνηγήθηκαν από τρία εκατομμύρια Εβραίους, οι σύγχρονοί τους πόσα εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια θα δούν ξωπίσω τους, όταν θα τρέχουν να κρυφτούν στα σύγχρονα κρησφύγετά τους ; Και αν κάποτε υπήρξε η Λατινική Αμερική φιλόξενη απέναντί τους, σήμερα αυτό φαντάζει αδύνατο. Τα κατά τόπους ανδρείκελα της εξουσίας των αγορών θα έχουν να λογοδοτήσουν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όχι με πέντε ή έξι εκατομύρια θύματα στα στρατόπεδα της Γερμανίας ή με 60 εκατομμύρια στα πεδία των μαχών, αλλά για δισεκατομμύρια θύματα οικονομικών πολέμων, θύματα μεθοδευμένης φτώχειας και εξαθλίωσης, θύματα της πείνας και των ασθενειών που ενέσπειραν στις κοινωνίες για τη μακροζωϊα των αγορών, για τα κέρδη μιας δράκας τραπεζιτών-κερδοσκόπων και των υποτελών τους, για τον κορεσμό της δίψας των σύγχρονων Γιούνγκερς για κέρδη. Deutschland über alles, Οι Αγορές πάνω απ' όλα ! 

Οι σύγχρονοι Πεταίν, Κουίσλιγκ, Τσολάκογλοι, πρωθυπουργοί, υπουργοί και λοιπός συρφετός εκκαθαρίζουν από τα βιβλία των ληξιαρχείων της χώρας καθημερινά δεκάδες αποβλητέους, σφαγιάζουν χιλιάδες λαού. Σαν άλλοι Μέγκελε οδηγούν με τη φαρμακευτική αγωγή των αγορών δεκάδες χιλιάδες στις αυτοκτονίες, στην ασθένεια, στην πείνα, την εξαθλίωση, τον εξευτελισμό, στο μηδέν της ζωής. Και το πείραμα φαίνεται να πηγαίνει καλά. Πρώτη η χώρα μας στην αύξηση των αυτοκτονιών ανά την υφήλιο...

   ... Ένα βραβείο Καρλομάγνου στον κύριο Παπαδήμο παρακαλώ ! Αλλά μην ξεχάσουμε να τιμήσουμε και τους προηγούμενους αλλά και τους επόμενους...
   Όσους προλάβουν να γίνουν πρωθυπουργοί.

-------------------

* κατά λέξη τα ανατολικά στρατεύματα. Οι στρατολογημένοι στον ναζισμό από κατελειμμένες χώρες.

** έτσι απεκαλείτο η τάξη των βιομηχάνων της Γερμανίας στην εποχή του ναζισμού.

*** μεγάλη Γερμανία

**** Anschluss. Η προσάρτηση της Αυστρίας από τον Χίτλερ.