Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Ποταμῷ γὰρ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι δὶς τῷ αὐτῷ

                                              
                                                  ποταμοσι τοσιν ατοσιν μβαίνουσιν τερα κα τερα
δατα πιρρε· κα ψυχα δ π τν γρν ναθυμινται*



(Αυτοί που μπαίνουν στα ίδια ποτάμια δέχονται συνέχεια άλλα 
κι άλλα νερά· κι απ' τα υγρά βγαίνουν οι ψυχές σαν αναθυμιάσεις ).

Εδώ και 2.500 χρόνια η ανθρώπινη σκέψη βασανίζεται από τη ρήση αυτή του Ηράκλειτου. Και η ιστορία θεσμοθέτησε ότι μόνο ως φάρσα μπορεί να επαναληφθεί χωρίς να επέλθει το απροσδόκητο, τουτέστιν ως φάρσα στους διατεταγμένους εργολάβους της. Οι οιποίοι εργολάβοι καμώνονται πως δεν αντιλαμβάνονται οι κοινωνίες το γελοίο της αποστολής των. Και την περιφρόνηση και Ύβρι τους στην Ιστορία. Ύβρις που, δια σημείων και τεράτων, επιστρέφεται στους υβριστές. 

Στις εκλογές που έκλεισαν βιαστικά ένα ακόμη παράθυρο της ιστορίας ζωγραφίσθηκε στα πρόσωπα των υβριστών ο τρόμος από την κάθοδο των σημείων στην αρένα της εκλογικής αναμέτρησης. Που δηλώθηκε ως ανακούφιση λόγω του ότι κατέστη εφικτό το ευτελέστατο: να σχηματισθεί κυβέρνηση που θα συνεχίσει το έργο της σωτηρίας της χώρας.




Ευ-τελής και όχι α-τελής η Κάθαρση της Τραγωδίας. Πάν μέτρον στα μέτρα του γελοίου. Η χώρα θα διαθέτει κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΚαρατζαΚουβέλη αντί της προηγούμενης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-Καρατζαφέρη. Το μεταλλαγμένο σε λαγό των μισθοφόρων του μνημονίου Κουνέλη να συνδράμει το κατά δύναμη στην πρόσκαιρη ανακούφιση των αγορών, ανακούφιση στις διαστάσεις του άλλου μείγματος, του τραγικού μετά του γελοίου.  Αλλά δεν θα παραλείψουν να μας πούν για χιλιοστή φορά πως ο λαός ψήφισε για κυβέρνηση, ψήφισε για τη σωτηρία τους από Αυτούς. Κλείνοντας με τρομώδη βιασύνη το παράθυρο στην ιστορία, μας δήλωσαν ξεκάθαρα ότι το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν προϊόν βίας και εκβιασμών, γέννημα των εργαστηρίων της εκλογικής νομοθεσίας τους. Πόσοι από εμάς το άκουσαν ; 

Έτσι, ο κυρίαρχος λαός θα δεί ξανά σε πρώτο πλάνο τους ευ-τελείς κυνικής αποδοχής: υπουργούς και στελέχη του μνημονίου από άλλο μείγμα κομματικής προέλευσης να φιγουράρουν στα υπουργικά έδρανα. Ίσως το ευτελές τον ανακουφίσει βλέποντας τον Μπένυ από δήμαρχο κλητήρα, υφυπουργό στη νέα κυβέρνηση των δωσιλόγων. Και τον κυρΚουβέλη να κρατά φανάρι στις υφυπουργικές ονειρώξεις του Ψαρριανού, του Μπίστη, του Μαργαρίτη. Σαν τον άλλοτε αμνήμονα των μνημονίων Καρατζαφύρερ. Και θα δεί και αυτός μετέπειτα τους ξαμολημένους του λαγούς να την κάνουν ένας-ένας σαν τον Βορίδη, τον Άδωνι, τον Πλεύρη για άλλες πολιτείες με πιο πλούσιο μπουφέ. Ανηρέθη και ού καθηρέθη η προδοσία στους αυτοσκοπούς της ΡΗΜΑΔιακής συνιστώσας του μνημονίου. Η οποία ΔΗΜΑΡ απαιτεί -θεσμικώς παρακαλώ- δια του νουνεχούς στόματος του κυρΦώτη να συνυπογράψουν την προδοσία του και αυτοί που τον διαολόστειλαν για τις προδοσίες του. Το τραγικό του γελοίου επιπίπτει στα κεφάλια της χώρας σαν τις ακρίδες του Φαραώ. 

Ο κορμός της νέας διακυβέρνησης θα αποτελείται από μάνικες νερού, τανκς, χρυσαυγίτες δορυφόρους και μπόλικο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια. Παράπλευρες απώλειες για τινες συμμετέχοντες, η σωτηρία της χώρας υπεράνω όλων. Θάχει τον γελοίο κωλοτούμπα για πρωθυπουργό και για υπουργούς μπόλικους τραπεζίτες για τη διασφάλιση της σωτηρίας μας, τους ναυαγημένους πασόκους, τα ΡΗΜΑΔια της ΔΗΜΑΡ να τους τρέχουν τα σάλια για κατουρημένες ποδιές. Και όλους μαζί να επιδεικνύουν το στέμμα του νικητή χωρίς νίκη. Τέτοια τύχη για τους επόμενους λίγους μήνες στα μπατζάκια της χώρας.

Καμώματα ευ-τελών στο Επέκεινα (του Χρόνου). Ο οποίος Χρόνος απαξιεί να διδάσκει νενέκους, νάνους, προδότες, τυχοδιώκτες, αμνήμονες καθότι απουσιάζουν διαρκώς από τα τάματα και τα τάγματα της Ιστορίας, έχοντας άλλες προτεραιότητες: να εκτελέσουν εντολές μνημονίων και ανθρώπους μαζί. Αντάμα με ένα αξιοσέβαστο πλήθος φοβικών, εκβιαζομένων, αλλεργικών στο φώς, προθύμων νύν και αεί μισθοφόρων. Που πάντα υπήρχαν, σε θέση μάχης, και πάντα θα υπάρχουν.

*****

Και μείναν στα θρανία της Ιστορίας οι πολλοί. Και Τότε, και Τώρα και για Πάντα. Άλλοι στα μπροστινά τα θρανία και άλλοι πιο πίσω. Ως οι 700 Θεσπείς, ως οι 50 της Σπάρτης του Λεωνίδα, ως οι 250 Ιθωμιείς είλωτες. Προβλέποντας ότι η νίκη του Μαρδόνιου θα είναι Πύρρειος νίκη, επιγνώντες ότι ο δρόμος είναι α-τελής για τη δική τους Ολοκλήρωση, για τη δική τους ευτυχία και κανενός άλλου. Απλόχερα η Ιστορία τους δώρησε το  Ταξίδι στους μεγάλες αλλά και στενές διαδρομές της, στα λιοπύρια της και στις οάσεις της, στους στεναγμούς και στις χαρές της.

Χθές ευεργετηθήκαμε. Τα σημεία μήνυσαν πως είμαστε οι πολλοί. Και χιλιάδες πατημασιές θα γλυκαίνουν τις κακοτράχαλες σπιθαμές της διαδρομής μας. 
Ευεργετηθήκαμε αντικρύζοντας το εφικτό. Ψυχές και νόες αναθάρρυσαν ακούγοντας το Θάλαττα-Θάλαττα.
Ευεργετηθήκαμε γιατί είδαμε πως κανένας αγώνας δεν αφήνει μόνον στάχτες και καπνούς. Ε πάντα τ ντα καπνς γένοιτο, ῥῖνες ν διαγνοεν* (Αν όλα γίνοντα καπνός θα το νοιώθαμε στη μύτη μας).

 Ένα σχόλιο για το αποτέλεσμα των εκλογών της 17 Ιούνη
Δεν θα συμφωνήσω καθόλου με τις φωνές που θέλουν το χθεσινό αποτέλεσμα σαν ήττα του λαού, σαν επιλογή του να νομιμοποιήσει τα μνημόνια, να μείνει ραγιάς και άλλα τόσα που γράφουν φίλοι σχολιαστές. Το αποτέλεσμα που θέλαμε ίσως να ήταν πρωτιά της Αριστεράς με οποιοδήποτε κόστος. Ξεχνώντας ότι η κοινωνία έχει διαβρωθεί, έχει εκβιασθεί, έχει τρομοκρατηθεί και σε μεγάλο βαθμό έχει ταξινομηθεί στις δυνάμεις των κομμάτων όπως εκφράστηκαν στη χθεσινή ψηφοφορία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι πυλώνες του μνημονίου  μέχρι πρόσφατα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ήταν στο 85%. 
Ανοίχθηκε ένας δρόμος που θέλει δουλειά σε βάθος και αυτό δεν πρέπει να μας φοβίζει αλλά να μας ενθαρρύνει. Και είναι ευκαιρία-καθήκον να δούμε τα διδάγματα που μας προσφέρει το χθεσινό αποτέλεσμα, δημιουργικά και όχι με απαισιοδοξία. Το να ελπίζουμε σε πρωτιά της Αριστεράς με ένα 30% και τη βοήθεια του εκλογικού νόμου που θα της έδινε την εξουσία δεν αποτελεί προοπτική, δεν είναι μέλλον. Μέλλον είναι η συνειδητοποίηση του λαού, η απαγκίστρωσή του από δεσμά και αυταπάτες δεκαετιών. Και νομίζω ότι οι χθεσινές εκλογές επαναβεβαίωσαν πανηγυρικά ότι κάτι επιτέλους έχει αρχίσει να κινείται. 

*Ηράκλειτος.
Η φωτογραφία είναι από: http://www.flickr.com








7 σχόλια:

akrat είπε...

ναι αλλά η συνείδηση κάνει βήματα...

δεκαετιών

Δημήτριος Ζ είπε...

Νάσαι καλά που μου ξαναμαθαίνεις...γράμματα.

Δημήτριος Ζ είπε...

...και για τα...ακούσματα.

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Η συνειδητοποίηση είναι πραγματικά το ζητούμενο. Που δεν έρχεται απλά με ένα φάκελλο σε ένα γυάλινο κουτί μια φορά στα 4 χρόνια, αλλά με την καθημερινή πάλη στο στίβο της ζωής, με την ενεργή συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες και πάνω απ' όλα με τη γενίκευση της βαθιάς αμφισβήτησης σε νοοτροπίες, θεσμούς και όλη τη συστημική σαπίλα. Κατά τη γνώμη μου πάντα...

*Φαντομάς. είπε...

μακάρι να υπήρχε ευσυνειδησία!..θέλει αγώνα η ζωή!απορώ αν είναι εφικτό..μες τη τόση αλλοτρίωση..και παρακμή προτύπων..θεσμών!μακάρι..εύστοχη ανάρτηση!φιλιά!

Θεόφραστος είπε...

Δηλαδή για να καταλάβω φιλοευπρωπαϊστές μου...μέχρι το μνημόνιο όλα ήταν καλά καμωμένα; Η Ευρώπη των λαγών δούλευε άψογα επειδή μασουλάγατε φράγκα για να μετατρέψετε τη χώρα σε ένα πορνείο-πάροχο υπηρεσιών; Σταματήστε να αισθάνεστε Ευρωπαίοι και ξεκινήστε να νιώθετε Έλληνες!!!

eApenanti είπε...

Καλημέρα σας,

Ευχαριστώ όλους σας για την επίσκεψή σας και τα θετικά σχόλιά σας.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

επισκέψεις

IP Widget For Website