Τα Μνημόνια της Ψυχής μας

Φέτος δεν θα ταξιδέψω στην αγαπημένη μου Κάρπαθο. Κάθε χρόνο, παρά τις δυσκολίες, βρισκόμουν κεί, στο πανηγύρι του Αη-Γιάννη, βρισκόμουν στην Κάρπαθο. Φέτος οι νέοι μας δυνάστες-"δανειστές" και τα ανδρείκελά τους επέβαλαν το ξεριζωμό των επιθυμιών μας, επέβαλαν την πτώχευση των ψυχών μας.

Θα αρκεστώ στις Μνήμες από τους ανθρώπους, τη φύση της Καρπάθου. Θα αρκεστώ στον ψυχικό πλούτο που μου έχει προσφέρει: στα διδάγματα, στις εικόνες της, τους ήχους της και τις μυρωδιές της.

Κάθε χρόνο κατηφορίζοντας και ανηφορίζοντας ντόπιοι και επισκέπτες 3 και 3 χιλιόμετρα κακοτράχαλων μονοπατιών, φορτωμένοι με όλα τα απαραίτητα αγαθά και σύνεργα για να γίνει το πανηγύρι, κεί στην ερημιά της Βρουκούντας, κάτω από τον ουρανό, πάνω στις πέτρες και τη θάλασσα, μετείχαμε σε μια ιεροτελεστία που σε μας τους επισκέπτες έδινε τη δύναμη να αντέχουμε την πεζοπορία, το λιοπύρι, τον ύπνο πάνω στις πέτρες..

Οι ντόπιοι, που διδάχθηκαν αιώνες και αιώνες από τη γή που ζούσαν και ως τις μέρες μας δεν ξέχασαν τα διδάγματά της. Διδάχθηκαν να δίνουν απλόχερα και αυθεντικά, αυτό που με κόπο έβγαλαν από τη γή, αυτό που με κόπο κουβάλησαν από τα σπίτια τους, αυτό που με κόπο και αγάπη τοίμαζαν για μας τους ξένους.

Αυτοί δίνανε, εμείς παίρναμε και αυτό ήταν ο ορισμός τους για την αγάπη και τη φιλοξενία. Ανιδιοτελής προσφορά ! 

Ήταν όμως πάντα ανιδιοτελής η επίσκεψή μας, εμάς των ξένων : έβλεπα - τα τελευταία ειδικά χρόνια - πολλούς από μας να παίρνουν πολλές φορές με βουλιμία, χωρίς σεβασμό στο δόσιμο. Ας είναι..

Με τα χρόνια κατάλαβα ότι ο Αη-Γιάννης, αλλά και τα άλλα πανηγύρια του νησιού, προϋποθέτουν το ανιδιοτελές προσκύνημα. Γιατί σε όλο το νησί και όλο το καλοκαίρι, κάθε χρόνο - ίσως και αιώνες τώρα - τα πανηγύρια με τους αυθεντικούς ήχους, τις καθαρές εικόνες και τις αυθεντικές γεύσεις, προσφέρονται δωρεάν και πλουσιοπάροχα σε κάθε επισκέπτη αλλά και σε κάθε "ξένο". Σαν νάναι πρόσταγμα Θεού, σαν νάναι η τέλεση μιας θυσίας αγάπης και ανιδιοτέλειας, σαν κάλεσμα ενόρασης σε έναν άλλο πολιτισμό αξιών, στην οποία μετέχουν οι πάντες και κοινωνούν οι πάντες.

Έτσι είδα λοιπόν σε αυτή τη θυσία και προσφορά- τα έργα των ανθρώπων να τείνουν να μοιάσουν στα έργα του Θεού. Γιατί, για τα άλλα μας έργα ..

Δεν ξέρω φέτος αν τα μνημόνια που μας επιβάλλουν θα φθάσουν και στην Κάρπαθο. Ξέρω όμως ότι χρόνια τώρα, αυτά τα πανηγύρια, την αγάπη και την ανιδιοτελή προσφορά θέλουν κάποιοι να τα βγάλουν από τη ζωή μας, από τις μνήμες μας.

Εύχομαι λοιπόν σε όσους έχουν την "πολυτέλεια" και ταξιδέψουν ως εκεί, να τελέσουν το Ανιδιοτελές Προσκύνημα. Και αυτό νάναι το μοναδικό τους "λάφυρο" για όλη τους τη ζωή.

Καλό Καλοκαίρι


http://www.youtube.com/watch?v=gNnxbpBlGl4
http://www.youtube.com/watch?v=l8Hg6HRRKco&feature=related