δεν θα πάω, μας βλέπει η ιστορία

Τριάντα εννιά χρόνια επέτειοι. Επαιτούντες τί άραγε όλοι εμείς ; 
Τον οίκτο της ιστορίας ;

Και φέτος, δεν θα πάω. Μας βλέπει η Ιστορία, είχα πεί κάποτε για να αιτιολογήσω την αποχή μου. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

“Εάν τις δημοκρατίαν καταλύη την Αθήνησιν, ή αρχήν τινα άρχη καταλελυμένης της δημοκρατίας, πολέμιος έστω Αθηναίων και νηποινεί τεθνάτω και τα χρήματα αυτού δημόσια έστω, και της θεού το επιδέκατον. Ομόσαι δ΄ Αθηναίους άπαντας αποτενείν τον ταύτα ποιήσαντα. Ο δε όρκος έστω όδε “κτενώ και λόγω και έργω και ψήφω και τη εμαυτού χειρί, αν δυνατός ω, ος αν καταλύση την δημοκρατίαν την Αθήνησι”.
Ψήφισμα Δημοφάντους κατά των τυράννων, 2420 χρόνια πριν.

η μετάφραση σε άπταιστα νεοελληνικά

Δηλαδή τί έπρεπε ; Νάχουμε παραδοθεί στο κιτς της ρουφιανιάς και του ελληνοχριστιανικού ιδεώδους ; Ποιός το άντεχε αυτό ; Ποιός άντεχε τις γιορτές της χούντας, τα πάρτυ των μαστοράκηδων, την αλλοτρίωση με το ποδόσφαιρο, τους απαθείς φλώρους της δεξιάς της εποχής εκείνης ; Ποιός μπορούσε να βλέπει τον καθηγητή του να κοιτά στα μάτια τον κυβερνητικό επίτροπο πριν αρθρώσει την επόμενη λέξη του στο μάθημα ;

Ποιός άντεχε να βλέπει όλα αυτά τα ανθρωπάρια (ρουφιάνους φοιτητές, κλητήρες, οσφυοκάμπτες δασκάλους του πνεύματος να γλείφουν τον κάθε ταγματασφαλίτη-επίτροπο, υπουργό, ασφαλίτη ; 

Μας απέμενε το αυτονόητο. Αυτό που η αισθητική μας, η ψυχή μας ποθούσε. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγώτερο. Κι' αν κυνηγηθήκαμε, βασανιστήκαμε, φυλακιστήκαμε, φάγαμε το ξύλο και σηκώσαμε το σταυρό χιλιάδων άλλων, αυτό το "χρωστάμε" στις αρετές ενός λαού που πάντα δειλίαζε, μα πάντα επευφημούσε κατόπιν εορτής.

Και στο κάτω-κάτω μη φωνασκείτε παρακαλώ. Πολλοί από μας, οι περισσότεροι-πλην ελαχίστων (αυτοί οι ...ελάχιστοι) αμοιφθήκαμε και με το παραπάνω. Και μερικοί το πουλήσαμε και το πουλάμε ακόμη το "εμπόρευμα".

(Έτσι δεν είναι φίλε Γιώργο, αρχισύμβουλε πρωθυπουργού ; Ναί θυμάμαι, δεν ήσουν από τους 12)

Οι εξαιρέσεις ελάχιστες. Πολύ πιο ελάχιστες από τις εξαιρέσεις όσων αντιστάθηκαν στη χούντα. Μνημονεύω τον δάσκαλο Κώστα Φουρκιώτη του Αστικού Δικαίου που στην πρώτη του παράδοση, σαν μπήκε να εποπτεύσει ο κυβερνητικός επίτροπος, μας άφησε όλους σύξυλους και βγήκε από την αίθουσα. 

Γειά σου Μανώλη κεί ψηλά που είσαι, Γειά σου Στέλιο, Γειά σου Μάκη. Γειά σου Νίκο, Γειά σου έτερε Μανώλη, ποιητή της γής και των αμπελιών. Γειά σου Βαγγελιώ με το γλυκό σου το κρασί.

Γειά και σε  όσους δεν ζητήσαμε θρόνους, θέσεις καλές στο δημόσιο, θαλπωρή στις επάλξεις των μέντια, άλλοθι παιδείας στις τιμής ένεκεν υποτροφίες.

Γιορτή ήταν και τέλειωσε, επέτειος είναι θα περάσει.

Δεν θα πάω, να πάτε όσοι χρωστάτε. 

Εγώ θα πάω στο περβόλι να μαζέψω μανταρίνια και ξύλα για το χειμώνα. Και θα μοιράσω στα δυό τη καρδιά μου: στα τσιπουροκάζανα της Σοφίας που με κάλεσε και στα παιδιά του πάρκου που θα μαζευτούν να μιλήσουν για την καλλιέργεια της γής.

υγ. Τότε που το φοιτητικό κίνημα δίδασκε πολιτισμό.
παραθέτω εδώ κάποια αποσπάσματα μπροσούρας (με τίτλο η Μελέτη των 12 της ΑΣΟΕΕ) που μοιράστηκε δημόσια στην ΑΣΟΕΕ αρχές του 1973. Ήταν κείμενο με προτάσεις για τα προβλήματα της σχολής τότε. Όπως ίσως πολλοί γνωρίζουν ήταν το πρώτο αντιστασιακό κείμενο που μοιράστηκε δημόσια, μπροστά στη μούρη των χαφιέδων, που έπαθαν σοκ. Φυσικά ήλθε η ...τιμωρία και μετά η απάντηση στην τιμωρία: ανοικτή συγκέντρωση 500 φοιτητών στη σχολή. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Μετά το Πολυτεχνείο (1η κατάληψη), Νομική, ξανά Πολυτεχνείο το Νοέμβρη.

Το πλήρες κείμενο, το ιστορικό της υπόθεσης και τα ονόματα των συντακτών του κειμένου εδώ >> http://www.epohi.gr/12112006_issues_bistis.htm

Και μερικά αποσπάσματα από το κείμενο:

Η μελέτη των 12 της ΑΣΟΕΕ

....Ο φοιτητικός συνδικαλισμός, δηλαδή η πνευματική και ηθική συσπείρωση των φοιτητών γύρω από ζωτικά προβλήματα του ακαδημαϊκού και κοινωνικού χώρου, αποτελεί τη σπονδυλική στήλη της ολοκλήρωσής τους σαν ανθρώπινης αξίας. 

....Βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη προβληματισμού σε μεγάλο πλάτος αποτελεί η ανάπτυξη του διαλόγου. Ο διάλογος μπορεί να αναπτυχθεί με την καθιέρωση ελεύθερου βήματος από το οποίο κάθε φοιτητής θα μπορεί να αναπτύξει τις αντιλήψεις του σε οποιαδήποτε θέματα. Υπάρχει ανάγκη να αναπτυχθεί η σκέψη μας σε θέματα που αγγίζουν το πλατύ μορφωτικό επίπεδο, όπως η τέχνη, το θέατρο, ο κινηματογράφος, με ειδικά σεμινάρια και με μορφωτικές προβολές. Είναι ανάγκη να πάψει το ποδόσφαιρο να δεσπόζει σαν μέσο ψυχαγωγίας και να αλλοτριώνει την πνευματικότητά μας.

....Ο φοιτητικός προβληματισμός μπορεί να προσφέρει πολλές λύσεις. Άλλωστε γενικός στόχος μας είναι η συμμετοχή στη διοίκηση της Σχολής. Φυσική συνέπεια είναι το δικαίωμα των φοιτητών να εκφράζουν τη γνώμη τους για τη διαχείριση της περιουσίας της. 

...Πιστεύουμε ότι το εστιατόριο και το μπαρ μπορούν και πρέπει να τα διαχειρίζονται φοιτητές (βλέπετε 39 χρόνια πριν). Τα έσοδά τους να προορίζονται για να καλύπτουν τις ανάγκες για στέγη, για διατροφή, για εκπολιτισμό.

....Εκτός από το πρόβλημα αυτοδιοίκηση της σχολής μας, πιστεύουμε ότι ο διορισμός νέων καθηγητών είναι κοινό πρόβλημα καθηγητών και φοιτητών. Πιστεύουμε πως οι νέοι καθηγητές, οι υφηγητές, οι ειδικοί επιστήμονες κ.λπ., πρέπει να εκλέγονται από τη Σύγκλητο μετά από διδακτική δοκιμασία και αφού εκφράσουν τη γνώμη τους οι φοιτητές. 

μουσική

Τροπάρια για φονιάδες, Θάνος Μικρούτσικος, Μαρία Δημητριάδη

(stop στο κασετόφωνο του Mix Pod και Play εδώ)

(χρωστάω στο μαμούφι τον μισό τίτλο και την ιδέα για τη μουσική)