στων αντοχών μου το πείσμα
ψάχνοντας τ' ουρανού το Αφανέρωτο
Κράτησα τη ζωή μου
αντικρύζοντας στου κάτω κόσμου τις αυλές
μεσούρανα την ομορφιά της Ύπαρξης.
Κράτησα τη ζωή μου
για το ατελεύτητο του Χρόνου μας.
Κράτησα τη ζωή μου
θωρώντας την να Πορεύεται.
Κράτησα τη ζωή μου
και το αλαφροϊσκιωτο Πέρασμά τους
Κράτησα τη ζωή μου
στη βουή της απελπισίας και της σιωπής
α-σύντονο σμίξιμο.
Κράτησα τη ζωή μου
-φράχτη στου θανάτου την παρουσία-
και μήνυμα πόθου μυστικού να σωθεί ο Θησέας.
Κράτησα τη ζωή μου
της Βίας τα σκαριφήματα.
Κρατώ τη ζωή μου
ώσπου κείνος ο Μάρτης
του ανώνυμου ποιητή να ξεπροβάλλει.
φωτογραφίες:από το χωριό μου, το χθεσινό πανεκπαιδευτικό συλαλλητήριο, τη συναυλία διαμαρτυρίας στην πλατεία Κλαυθμώνος των μαθητών του μουσικού γυμνασίου Αλίμου και τη διαμαρτυρία φοιτητών μπροστά στη Βουλή για το θάνατο των δύο συμφοιτητών τους στη Λάρισα.
Το κολάζ έγινε με βάση ένα σύνθημα τοίχου στα Εξάρχεια.
5 σχόλια:
Εξαιρετική ανάρτηση....! πολλά συγχαρητήρια...! πάντα τέτοιες εμπνεύσεις.
Κρατώ τη ζωή μου μ' ένα λουλούδι που δεν έχει ανθήσει ακόμα, και με τους κήπους της να καρτερούν το σπόρο του.
Υπέροχη η ανάρτησή σου. Χαιρετώ σε.
Κράτα τη ζωή σου.
Από τις καλύτερες αναρτήσεις που έχω διαβάσει στην μπλογκοζωή μου.
Σε φιλώ και σε ευχαριστώ.
Όταν οι αντοχές έχουν πείσμα, κυοφορούν την ελπίδα.
Ψυχή βαθιά εύχομαι...
ΥΓ.Αναδημοσιεύουμε το θέμα στη στήλη "ΕΜΦΑΣΗ" του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης". Η συγκεκριμένη στήλη βρίσκεται στην πλαϊνή κάθετη μπάρα του ιστολογίου μας και η αναδημοσίευση γίνεται με απευθείας παραπομπή στο δικό σας ιστότοπο.
Καλή (εμπνευσμένη) συνέχεια...
Δημοσίευση σχολίου