για της πέτρας το δάκρυ
στις νοτισμένες μέρες της,
τον φωτεινό της ίσκιο στα λιοπύρια,
και μιαν αγκαλιά στις παγωμένες νύχτες.
και μιαν αγκαλιά στις παγωμένες νύχτες.
ευγνωμοσύνη και πίστη
στο αιώνιο της ύπαρξής της.
στο αιώνιο της ύπαρξής της.
φωτογραφία:του Μάη χρώματα
μουσική: Θέρος, το παιδί και η φλογέρα
τραγ:Μάρθα Φριτζήλα
τραγ:Μάρθα Φριτζήλα
7 σχόλια:
Καλημέρα...
"Έτσι με το καρτέρεμα
μεγάλωσαν οι νύχτες
που το τραγούδι ρίζωσε
και ψήλωσε σαν δέντρο
Κι αυτοί μες απ' τα σίδερα
κι αυτοί μακριά στα ξένα
κάνουν πικρό να βγάλουν το "αχ"
και βγαίνει φύλλο λεύκας"
Αυτό θυμήθηκα διαβάζοντας την επικεφαλίδα...
Καλό βράδυ.
Καλημέρα Δημήτρη,
Ήλιος και Φώς η ευχή
Ευχαριστώ
Καλημέρα Ερυτάνα,
Καλές συγκινήσεις στις εξερευνήσεις σου
Καλώς ξανάλθες Αθηνά,
Αυτό το τραγούδι είχα κατά νού να βάλω αρχικά,
μόνο που σκέφτηκα να ξεφύγω λιγάκι από τη βαρύτητα..
Ευχαριστώ για τους στίχους
καλησπερα σας! μια ομορφη εικονα, ενα κυκλαμινο στου βραχου την σχισμαδα!!!
Πόσο όμορφη, ελπιδοφόρα ανάρτηση.. Την καλησπέρα μου. Καλή εβδομάδα να έχουμε. :)
Δημοσίευση σχολίου