Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

καρτέρεμα


για της πέτρας το δάκρυ 
στις νοτισμένες μέρες της,
τον φωτεινό της ίσκιο στα λιοπύρια,
και μιαν αγκαλιά στις παγωμένες νύχτες.

ευγνωμοσύνη και πίστη
 στο αιώνιο της ύπαρξής της.
  
φωτογραφία:του Μάη χρώματα
μουσική: Θέρος, το παιδί και η φλογέρα
τραγ:Μάρθα Φριτζήλα

7 σχόλια:

Δημήτριος Ζ είπε...

Καλημέρα...

ola de palabras... είπε...

"Έτσι με το καρτέρεμα
μεγάλωσαν οι νύχτες
που το τραγούδι ρίζωσε
και ψήλωσε σαν δέντρο

Κι αυτοί μες απ' τα σίδερα
κι αυτοί μακριά στα ξένα
κάνουν πικρό να βγάλουν το "αχ"
και βγαίνει φύλλο λεύκας"

Αυτό θυμήθηκα διαβάζοντας την επικεφαλίδα...
Καλό βράδυ.

eApenanti είπε...

Καλημέρα Δημήτρη,
Ήλιος και Φώς η ευχή
Ευχαριστώ

eApenanti είπε...

Καλημέρα Ερυτάνα,

Καλές συγκινήσεις στις εξερευνήσεις σου

eApenanti είπε...

Καλώς ξανάλθες Αθηνά,

Αυτό το τραγούδι είχα κατά νού να βάλω αρχικά,

μόνο που σκέφτηκα να ξεφύγω λιγάκι από τη βαρύτητα..

Ευχαριστώ για τους στίχους

dora manataki είπε...

καλησπερα σας! μια ομορφη εικονα, ενα κυκλαμινο στου βραχου την σχισμαδα!!!

marie είπε...

Πόσο όμορφη, ελπιδοφόρα ανάρτηση.. Την καλησπέρα μου. Καλή εβδομάδα να έχουμε. :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

επισκέψεις

IP Widget For Website