Από τον εξαίρετο κύριον ΚΙΜΠΙ
Τα παρακάτω κείμενα δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα Ο Κόσμος του Επενδυτή την 5/11/2011
Είστε υπέρ ή κατά;
Έστω, απαντήστε, μ’ ένα ναι ή μ’ ένα όχι.
Το έχετε το πρόβλημα σκεφτεί.
Πιστεύω, ασφαλώς, πως σας βασάνισε.
Τα πάντα βασανίζουν στη ζωή.
Παιδιά, γυναίκες, έντομα.
Βλαβερά φυτά, χαμένες ώρες.
Δύσκολα πάθη, χαλασμένα δόντια.
Μέτρια φιλμ. Κι αυτό θα σας βασάνισε, ασφαλώς.
Μιλάτε υπεύθυνα, λοιπόν. Έστω, με ναι ή όχι.
Σ’ εσάς ανήκει η απόφαση.
Δε σας ζητούμε, φυσικά, να πάψετε
τις ασχολίες σας να διακόψετε τη ζωή σας.
Τις προσφιλείς εφημερίδες σας, τις συζητήσεις
στο κουρείο, τις Κυριακές σας στα γήπεδα.
Μια λέξη μόνο. Εμπρός λοιπόν:
Είστε υπέρ ή κατά;
Σκεφτείτε το καλά. Θα περιμένω.
Μανόλη Αναγνωστάκη, «Η απόφαση»
Η καλή και αισιόδοξη είδηση της εβδομάδας, από τις ελάχιστες που υπήρξαν, είναι η ανακοίνωση Αυστραλών επιστημόνων ότι πλησιάζουν ταχύτατα στη δημιουργία θεραπείας αντιγήρανσης που θα επιτρέψει στους ανθρώπους να ζουν μέχρι τα 100, ίσως και τα 150 χρόνια. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μ’ έναν συνδυασμό θεραπείας βλαστοκυττάρων που βοηθούν το σώμα να «επισκευάσει» τον εαυτό του και με τη χρήση συνθετικών μορίων που βασίζονται στη χημική ουσία ρεσβερατρόλη και ενεργοποιεί τις πρωτεΐνες σιρτουίνες που παρατείνουν τη ζωή των κυττάρων. Τέλος πάντων, οι λεπτομέρειες δεν έχουν σημασία εδώ. Σημασία έχει πως, καλώς εχόντων των πραγμάτων, σε 5-10 χρόνια θα έχουμε στη διάθεσή μας τα μαγικά χαπάκια που θα μας προσθέτουν χρόνια ζωής.
ΣΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩ στο σημείο αυτό ότι η είδηση προκάλεσε το ζωηρό ενδιαφέρον της τρόικας και των ηγεμόνων της Ευρωζώνης. Το ενδιαφέρον τους δεν έχει τόσο σχέση με τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος ή με το κόστος του συστήματος υγείας, όσο με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Μετά τα δημόσια πανηγύρια για τη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου, που ακολούθησε τον τρίμηνο κλαυσίγελο για τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου και τους αλλεπάλληλους τραγέλαφους των προηγούμενων «τελικών λύσεων», η τρόικα, σε συνεργασία με τους πιστωτές που καλούνται να φανούν γενναιόδωροι με το «κούρεμα» 50%, έκανε τους δεύτερους και τρίτους υπολογισμούς τους για την εξέλιξη του τέρατος. Υπολόγισε λοιπόν ότι, αφού, βάσει της τελευταίας συμφωνίας, σε μια δεκαετία από τώρα το χρέος θα βρίσκεται θεωρητικά εκεί που ήταν το 2009, δηλαδή στο 120%, με βάση τις συνήθεις αποκλίσεις των μέχρι τώρα μνημονίων, το ελληνικό χρέος το 2020 αποκλείεται να βρίσκεται κάτω από το 140%. Αν λοιπόν στο μεταξύ δεν έχουν καταρρεύσει η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία, το Βέλγιο, ίσως η ίδια η Γερμανία και τελικά όλη η Ευρωζώνη, θα χρειαστεί να μεσολαβήσουν μερικά ακόμη μνημόνια, κουρέματα και «τελικές λύσεις» (φυσικά με όλα τα παρελκόμενα, δηλαδή γερές δόσεις λιτότητας, περικοπών, συρρίκνωσης του κράτους κλπ), για να επανέλθει το χρέος σ’ ένα βιώσιμο επίπεδο 130% (όπως βλέπετε, ο πήχυς βιωσιμότητας ανεβαίνει κάθε εβδομάδα).
ΑΛΛΑ, αυστηρή προϋπόθεση της βιωσιμότητας του χρέους 130% του ΑΕΠ (και 150%, δεν τους χαλάει), είναι η βιωσιμότητα των ανθρώπων. Δεν μπορώ να σας το μεταφέρω στην τεχνοκρατική αργκό που χρησιμοποιούν οι τροϊκανοί επιτηρητές στις συνομιλίες τους με τους εγχώριους υφισταμένους τους, αλλά το νόημα είναι χοντρικά πως, κουρεμένο ή ακούρευτο, το χρέος οι Έλληνες πρέπει να το πληρώσουν μέχρι τελευταίου σεντ, κι ας φτύσουν το γάλα της μάνας τους. Και γι’ αυτό πρέπει να ζήσουν μέχρι τα βαθιά τους γεράματα, όρθιοι και αρκετά ακμαίοι, ώστε να δουλεύουν μέχρι τα 75-80, προς τα οποία τείνει ταχέως το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, να πληρώνουν τους φόρους τους και να αποδέχονται παλικαρίσια όλα τα κύματα μεταρρυθμίσεων που θα απαιτηθούν μέχρι να αλλάξουμε βουλιάζοντας ή να βουλιάξουμε αλλάζοντας.
ΚΑΛΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΜΕΝΕΣ πηγές, προσκείμενες στην τρόικα διαβεβαιώνουν, λοιπόν, ότι κάτω από τον παγκόσμιο κουρνιαχτό που προκάλεσε το παρ’ ολίγον δημοψήφισμα του ΓΑΠ βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο διαβουλεύσεις τεχνοκρατών με ερευνητές της αντιγήρανσης. Στόχος είναι η Ελλάδα να αποτελέσει (πάλι) το πειραματόζωο των νέων θεραπειών που θα παρατείνουν τη ζωή των υποζυγίων για όσα χρόνια χρειαστούν ώστε να επανέλθει το χρέος σε τροχιά βιωσιμότητας, περί το 2050 μ.Χ. (ή έτος 40 μ.Μ.= μετά Μνημόνιο). Μάλιστα, ένα μέρος του νέου δανεισμού (εφόσον τελεσφορήσει και δεν γίνει κανένα «ατύχημα») μέχρι του ποσού των 20 δισ. ευρώ θα δεσμευτεί για το υπό ίδρυση ΤΧΜ (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Μακροημέρευσης), με στόχο τη χρηματοδότηση των ερευνών ώστε να φτάσουν το ταχύτερο δυνατό σε μια υλοποιήσιμη θεραπεία.
Η ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ είναι τα βρέφη που θα γεννιούνται από τούδε και στο εξής, αλλά και όσα σήμερα είναι νήπια, παιδιά και έφηβοι, το 2035 -οπότε το χρέος θα βρίσκεται στο διαχειρίσιμο επίπεδο του 150% χάρη στο 30ό μνημόνιο- να αποτελέσουν την κρίσιμη μάζα απασχολήσιμων (για να θυμηθούμε τον Σημίτη), φορολογίσιμων, απολύσιμων, μεταρρυθμίσιμων και, κυρίως, χρεώσιμων ώριμων ανθρώπων με προσδόκιμο ζωής άνω των 100 ετών, ώστε να υπάρχει η βεβαιότητα για σταθερή απομείωση του χρέους μέχρι το τέλος του αιώνα σε επίπεδα ακόμη και κάτω του 100% του ΑΕΠ!
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΩΣΤΕ και το νόημα της ευφυούς πρωτοβουλίας Παπανδρέου να προσφύγει στο παρ’ ολίγον δημοψήφισμα για τη συμμετοχή στην Ευρωζώνη. Επεκτείνοντας τη σκέψη των συντακτών της γερμανικής εφημερίδας «Handelsbatt», που την περασμένη εβδομάδα διατύπωνε την πρόβλεψη (ή μήπως την ιδέα;) ότι η «θεραπεία» που εφαρμόζεται στην Ελλάδα μπορεί να οδηγήσει σε δικτατορία, ο ΓΑΠ επεδίωξε να επιτύχει δύο σε ένα: δικτατορία διά της δημοκρατίας ή πραξικόπημα νομιμοποιημένο με ένα δημοκρατικότατο δημοψήφισμα. Έτσι, θα υπήρχε ισχυρή αυτοδέσμευση των νεοελλήνων στα μνημόνια, στα κουρέματα, στις οδυνηρές πλην αναγκαίες «μεταρρυθμίσεις», στη λιτότητα και εντέλει στην αποπληρωμή του χρέους εις τον αιώνα τον άπαντα. Όπως αποδεικνύει η Ιστορία, η αποτελεσματικότερη και μακροβιότερη μορφή δουλείας είναι η εθελοδουλία.
ΚΙ ΑΥΤΟ ΔΙΟΤΙ, κατά τους εμπνευστές της δημοψηφισματικής δημοκρατίας, ενώπιον της κάλπης θα επικρατούσε το ακατανίκητο ένστικτο της αυτοσυντήρησης των προοριζόμενων για αντιγηραντική θεραπεία Ελλήνων που καλούνταν να απαντήσουν ελεύθερα κι ανεπηρέαστα σε διλήμματα του τύπου: να παίρνω ή να μην παίρνω σύνταξη; Να σώσω ή να χάσω την κατάθεσή μου; Να παίρνω τον πετσοκομμένο μισθό μου από το Δημόσιο ή να τον χάσω κι αυτόν; Να μείνω εδώ και τώρα άνεργος ή όχι; Να χρεοκοπήσουμε ατάκτως ή όχι; Να μετατραπεί η χώρα σε χωματερή χρέους ή όχι; Και ούτω καθεξής. Ερωτήματα καθαρά και εύληπτα που επιδέχονται κατά κανόνα μία απάντηση, η οποία συμπυκνώνεται στο δόγμα ότι μπορεί η Ευρωζώνη να είναι ήδη μια αιώνια κόλαση, αλλά πού ξέρει κανείς αν εκτός αυτής μπορεί τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα;
ΕΥΤΥΧΩΣ, η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Νταλάρα, ο Γιούνκερ, ο Μπαρόζο, ο Παπανδρέου, αλλά και ασμένως ο Σαμαράς, ο Καρατζαφέρης, η Μπακογιάννη κι όλη η μεγάλη συμμαχία των προθύμων απάλλαξαν τους ταλαιπωρημένους από τα επιθανάτια διλήμματα Έλληνες που τους υποχρέωναν να αποφασίσουν δημοκρατικά και ελεύθερα να διαλέξουν ανάμεσα στην κόλαση του ευρώ και κάποιαν άλλη, εκτός ευρώ, κόλαση. Θα αποφασίσουν αυτοί αντ’ αυτών. Και θα επικεντρωθούν στο σχέδιο μακροζωίας των Ελλήνων για τη μακροημέρευση των πιστωτών τους μέσω της μακρόχρονης αποπληρωμής του χρέους που τους οφείλουν.
ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΑΘΕ δράση υπάρχει αντίδραση. Οι πρώτες διαρροές των λεπτομερειών του σχεδίου για το νέο, αιώνιο μνημόνιο αντιγήρανσης των Ελλήνων, ώστε να ζουν μέχρι τα 100 και βάλε και να πληρώνουν τους πιστωτές, προσκρούει, πρώτον, σε εσωτερικές αντιθέσεις της τρόικας, μέλη της οποίας αντιπροτείνουν ένα τολμηρό σχέδιο ευθανασίας των συνταξιούχων άνω των 75 που τολμούν και ζουν λεηλατώντας τα ταμεία, ενώ έτερα μέλη, προσκείμενα στην έχουσα γνώση και εμπειρία γερμανική πλευρά, προτείνουν την πραγματική τελική λύση (Endlösung), αντίστοιχη αυτής που εφαρμόστηκε στη Γερμανία, με την επί τόπου εξόντωση όσων δεν πληρώνουν τις έκτακτες εισφορές. Οι εισηγήσεις αυτές πάντως προς το παρόν απορρίπτονται και το «μνημόνιο μακροζωίας και αιώνιας τιμωρίας» προωθείται ταχύτατα, με μόνο τον φόβο της αντίδρασης των διαρκώς ευεργετούμενων αλλά πάντα αχάριστων Ελλήνων. Έσχατο τεκμήριο της αχαριστίας τους οι πληροφορίες ότι ήδη συγκροτούνται συνωμοτικές ομάδες «αρνητών ζωής» -«Δεν ζω», στα πρότυπα του «Δεν πληρώνω»- και «λέσχες αυτοχείρων» που σχεδιάζουν να ματαιώσουν την εφαρμογή της μαζικής αντιγηραντικής θεραπείας του πληθυσμού με μαζικά τρομοκρατικά σόου μπροστά στη Βουλή και σε άλλους δημόσιους χώρους. Η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία αναζητά πληροφορίες ώστε να αποτρέψει σχεδιαζόμενες μαζικές αυτοκτονίες από γνωστούς-αγνώστους, με χαρακίρι σε δημόσιους χώρους από τους πιο άγριους ή μαζική λήψη κώνειου από όσους επιθυμούν αναίμακτη διαμαρτυρία υπό το σύνθημα «καλύτερα ένα φρικτό τέλος παρά μια φρίκη δίχως τέλος». Οι αστυνομικές δυνάμεις και οι δυνάμεις ασφαλείας της χώρας βρίσκονται σε επιφυλακή, ιδιαίτερα για τις μέρες συγκρότησης της μεταβατικής- εθνοσωτηριακής-έκτακτης-εκλογικής κυβέρνησης που θα κλειδώσει τη δανειακή σύμβαση (και την κοινωνία εντός αυτής), οπότε υπάρχουν φόβοι για μαζικές αυτοχειρίες αρνητών ζωής (που ζωή δεν τη λες κιόλας…).
ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ανησυχεί τις υπηρεσίες της τρόικας το ενδεχόμενο αυτοχειρίας ενός σημαντικού ποσοστού των Ελλήνων επί της κάλπης, όποτε αυτή προκύψει, όταν κι εφόσον το επιτρέψει ο ιδανικός αυτόχειρας ΓΑΠ. Καθότι κάθε μορφή άρνησης της εντός ευρώ μακράς και αργόσυρτης ευθανασίας θεωρείται από τους στοργικούς εταίρους μας πολιτική αυτοκτονία. Οι έρευνες για την αποκάλυψη της συνωμοσίας των αυτοχείρων συνεχίζονται, ενώ στους επιστήμονες της αντιγήρανσης δόθηκε η εντολή να ερευνήσουν τη δυνατότητα χορήγησης της θεραπείας υποχρεωτικής μακροζωίας όχι με χάπια, αλλά με από αέρος ψεκασμό του πληθυσμού. Όπως το DDT στα κουνούπια…
1 σχόλιο:
είδωμεν...
Δημοσίευση σχολίου