Αρχική δημοσίευση στο: http://fotisthalassinos.blogspot.com/
Το χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν φτιαγμένο από κόκαλα ανθρώπων. Μία τέλεια συμμετρική κατασκευή στημένη στο κέντρο της μεγαλύτερης πλατείας της πόλης, φτιαγμένη απο την ολοκληρωτική αποδόμηση των μικρότερων και εξίσου τέλειων συμμετρικών φυσικών κατασκευών των σκελετών και των συναρμοσμένων οστών των ασκεπών νεκρών της πόλης. Ήταν εκεί, πάνω στο ακόμη αφώτιστο δέντρο, τα κόκαλα του αυτόχειρα της Διδότου. Είχε ξεσπιτωθεί, χρωστούσε παντού, και με το κοστούμι και τη γραβάτα εργασίας βγήκε στους δρόμους. Ξέπεσε σε ζητιάνο. Είχε γεμίσει η πόλη με ζητιάνους. Αυτός όμως δεν άντεξε. Κουβάλαγε τα χρέη του μέσα στη φοβισμένη του ψυχή.
Μία νύχτα του Αυγούστου του 2011, στην καρδιά της οικονομικής δικτατορίας του πρωθυπουργού, ακόνισε με δυνατές κλαγγές πάνω στον τοίχο το ξίφος που του 'χε χαρισμένο η γυναίκα του. Είχανε πάρει διαζύγιο όταν ο άντρας βυθιζόταν σε μια άβυσσο κατάθλιψης και δεν μπορούσε να φροντίσει τα παιδιά του. Σαν να 'ξερε που θα 'φτανε είχε κρατήσει απ' το σπίτι του το όπλο του θανάτου του. Έκανε χαρακίρι όπως ο Γιούκιο Μισίμα.
Ο αυτόχειρας της Διδότου θαύμαζε τον Ιάπωνα συγγραφέα και ήξερε τα πάντα για την αυτοκτονία του. Την ίδια μέθοδο επέλεξε και για το δικό του θάνατο στην μεγάλη πόλη της Ελλάδας του 2011. Κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να τον θάψει. Σάπισε στο ψυχικό του απάγκιο με τον πιο ειδεχθή τρόπο. Τον φάγανε αγριεμένα υποσιτισμένα σκυλιά και αρουραίοι που έβγαιναν απο τα υπόγεια του μεγάλου κυβερνητικού κτηρίου.
Φώτης θαλασσινός/αθήνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου